الزام درمان ارتودنسی و رفع ناهنجاری های دندانی و فکی

الزام درمان ارتودنسی و رفع ناهنجاری های دندانی و فکی در جهت بهبود سلامت بیماران بارها ثابت شده است. این درمان از بروز آسیب های زود هنگام به فک و دندان جلوگیری می کند. رشته ارتودنسی، یکی از رشته های دندانپزشکی می باشد که از سال 1900 وارد دانشگاه ها شده و هدف از آن، اصلاح ساختار دندان ها و فک ها و مرتب کردن اجزای دهان به منظور اهداف زیبایی و پزشکی می باشد.

اگرچه در برخی از موارد، انجام ارتودنسی صرفا به دلایل زیبایی و اصلاح ساختار و نحوه چینش دندان ها در دهان و یا اصلاح ظاهر فک می باشد، اما این روش درمانی در وهله نخست، برای درمان مشکلات و ناهنجاری های دندان ها و فک استفاده می شود تا تمام اجزای دهان شما بتوانند عملکرد صحیح و مناسب داشته باشند.

اگر دندان ها و فک شما در اثر ارتودنسی به صورت مناسب و متناسب در کنار یکدیگر قرار داشته باشند، باعث می شود تا شما عمل جویدن را به خوبی انجام دهید و از مشکلات ثانویه گوارشی خلاص شوید. همچنین این کار باعث می شود تا به هنگام مسواک زدن و تمیز کردن دندان ها، مواد غذایی و جرم ها در لا به لای دندان های شما باقی نمانده و در نتیجه مانع از پوسیدگی دندان های شما می شود.

هدف از درمان ارتودنسی چیست

همان طور که گفته شد، از ارتودنسی برای جابه جایی دندان ها و فک استفاده می شود. اهداف مختلفی برای درمان ارتودنسی وجود دارد از جمله:

• دستیابی به دندان هایی مرتب و متناسب با یکدیگر
• افزایش سلامت دهان و دندان ها
• جلوگیری از پوسیدگی دندان ها
• استفاده از دندان ها برای تمام عمر
• ایجاد ظاهری زیبا و اصلاح طرح لبخند بیمار
• اصلاح وضعیت گوارش غذا توسط بهبود عملکرد جویدن
• افزایش سلامت لثه ها
• کاهش فشار وارد شده بر دندان ها در اثر ناهنجاری های فکی

انواع ناهنجاری های دندانی و فکی و کاربرد ارتودنسی در درمان آنها

هر یک از ناهنجاری های دندانی و فکی روش درمان ارتودنسی منحصر به فرد خود را می طلبد. در این میان تشخیص صحیح توسط متخصص ارتودنسی ماهر و باتجربه نقش تعیین کننده ای در نتیجه گیری مطلوب از درمان ارتودنسی دارد. انواع این ناهنجاری ها به ترتیب زیر می باشد:

• جلوآمدگی دندان های بالا (اورجت): در این حالت، دندان های جلویی فک بالا به سمت بیرون رشد می کنند.
• فاصله دار بودن دندان ها
• فشردگی بیش از حد دندان ها به یکدیگر: به دلیل عدم وجود فضای کافی در فک و کوچک بودن استخوان آن، دندان ها در حالتی فشرده و به هم ریخته رشد می کنند.
• انحراف خط میدلاین: خط مرکزی بین دندان های جلو در فک بالا و فک پایین بر روی هم منطبق نمی باشد که باعث کاهش زیبایی طرح لبخند شما می شود
• اوربایت دندانی: در حالت اوربایت، دندان های جلویی فک بالا به طور کلی دندان های جلویی فک پایین را می پوشانند.
• اپن بایت دندانی: در این حالت، با روی هم قرار گرفتن دندان های عقب، یک فضای خالی بین دندان های جلویی به وجود می آید و دندان های جلو به طور کامل روی هم قرار نمی گیرند.
• کراس بایت: در حالت کراس بایت، یک یا چند دندان فک بالا، به طور مناسب و کامل روی دندان های فک پایین قرار نمی گیرند.
• آندربایت: در این حالت، دندان های جلویی فک پایین، جلوتر از دندان های جلویی فک بالا قرار می گیرند.
• چرخش دندانی: در این وضعیت، دندان فرد از حالت طبیعی خارج شده و دچار چرخش می شود.

تمام این موارد، علاوه بر آسیب بر زیبایی فرد، می تواند باعث به وجود آمدن مشکلات و بیماری های زیادی برای بیمار شود. اگر دندان ها به طور مناسبی کنار هم قرار نگرفته باشند، باعث ایجاد فشار مضاعف بر فک ها نیز می شود که می تواند به مرور زمان باعث درد در مفاصل فک ها شود. روش ارتودنسی ضمن اصلاح و حرکت دادن فک و دندان ها به محل مناسب، باعث افزایش زیبایی و ظاهر شما نیز می گردد.

علائم ناهنجاری های دندانی و فکی

• از دست دادن زودهنگام یا دیر هنگام دندان های شیری
• مشکلات مربوط به جویدن یا گاز گرفتن مواد غذایی
• تنفس دهانی
• مکیدن انگشت شست یا دیگر انگشتان
• دندان های کج، بیرون زده یا نامرتب
• فک کج، صدا دار، بیرون زده یا عقب رفته
• مشکلات تکلمی
• گاز گرفتن گونه یا بسته شدن دندانها بر روی کام فک بالا
• دندانهای بیرون زده
• قرارگیری ناصحیح یا قرار نگرفتن دندانها روی یکدیگر
• عدم تعادل یا غیر قرینه بودن صورت
• دندان قروچه و فشردن غیرطبیعی دندان ها روی هم
• عدم توانایی در گذاشتن کامل لب ها روی هم

تاثیر ارتودنسی بر رفع ناهنجاری های دندانی و فکی

ارتودنسی برای درمان انواع مختلفی از مشکلات کاربرد دارد. شما با توجه به مشکلی که در دندان ها یا فک خود دارید، از ابزار و تجهیزات مختلفی برای انجام اصلاحات استفاده خواهید کرد. پس از انجام ارتودنسی:

• چینش و نحوه قرار گیری دندان ها در لثه اصلاح شده و دندان ها به طور متناسب کنار یکدیگر قرار می گیرند
• اصلاح فاصله بین دندان ها
• بهبود عمل جویدن غذا
• قرارگیری مناسب فک بالا و فک پایین بر روی هم

بهترین سن برای انجام ارتودنسی و رفع ناهنجاری های دندانی و فکی

با توجه به هدف ارتودنسی، زمان کودکی و قبل از بلوغ بهترین دوران برای انجام ارتودنسی است. در این سن کودکان در حال رشد هستند و به راحتی به تغییراتی که قرار است انجام پذیرد، پاسخ می دهند. پس از ریزش دندان های شیری و شروع رشد دندان های دائمی، شما به راحتی می توانید هر تغییری که می خواهید در نحوه چینش دندان ها و نحوه قرار گیری فک ها در کنار هم، ایجاد نمایید.

به عقیده بسیاری از متخصصین ارتودنسی، سن 7 سالگی برای انجام معاینات دندانی بسیار مناسب است. در این سن با معاینه نحوه رشد دندان ها و همچنین بررسی نسبت زاویه فک ها به یکدیگر، اغلب ناهنجاری های فکی و دندانی فرد، قابل شناسایی است. سن 9 تا 10 سال نیز با توجه به اتمام ریزش دندان های شیری در اکثر کودکان و شروع رشد دندان های دائمی، می تواند سن مناسبی برای شروع درمان ارتودنسی باشد.

البته ارتودنسی در بزرگسالان نیز قابل انجام است. در این سنین به دلیل کاهش سرعت رشد افراد، انجام تغییرات نیازمند زمان زیادی است. برای انجام ارتودنسی در بزرگسالی، شما باید لثه و دندان های سالمی داشته باشید. ارتودنسی در بزرگسالی نیز می تواند انواع ناهنجاری های دندانی و فکی را اصلاح نماید.