در شرایط نرمال دندانهای قدامی فک بالا باید حدود 2 میلیمتر جلوتر از دندانهای فک پایین قرار گیرند. در صورتی که دندانهای فک بالا بیشتر از 2 میلیمتر از دندانهای فک پایین فاصله داشته باشند اصطلاحاً گفته می شود که بیمار دارای اورجت افزایش یافته یا Increased overjet است. دلیل این امر می تواند مشکل فکی (رشد بیش از حد فک بالا یا کاهش رشد فک پایین و یا ترکیبی از هر دو) و یا مشکل دندانی (جلو زدگی دندانهای قدامی فک بالا و یا عقب قرار گرفتن دندانهای قدامی فک پایین و یا ترکیبی از هر دو) و یا ترکیبی از مشکلات فکی و دندانی باشد.
عوامل به وجود آوردن اورجت
عادات دهانی مثل مکیدن انگشت، مکیدن لب، مکیدن زبان نیز می تواند به ایجاد این مشکل کمک نماید. وجود اورجت زیاد باعث افزایش ریسک برای بروز تروما و ضربه و آسیب به دندانهای قدامی بالا می نماید. در صورت وجود مشکلات فکی و اسکلتی می بایست بر اساس نوع مشکل اقدام به درمان کرد. اگر مشکل فکی و اسکلتی مربوط به جلو بودن فک بالا است، باید فک بالا به عقب برده شود. اگر مربوط به عقب بودن فک پایین است، فک پایین به جلو آورده شود و اگر مربوط به هر دو فک است، هم فک بالا به عقب و هم فک پایین به جلو آورده شود.
اگر مشکل مربوط به دندانها است به گونه ای که دندانهای قدامی فک بالا به مقدار زیادی به سمت جلو آمده اند باید دندانهای فک بالا به عقب برده شود و اگر دندانهای قدامی فک پایین عقب هستند، باید آنها را به جلو آورد و اگر ترکیبی از دندانهای هر دو فک است، باید هم زمان دندانهای هر دو فک تصحیح شود. اگر مشکلات مربوط به ناهنجاری فکی و اسکلتی است، می بایست درمان قبل از بلوغ انجام شود. در غیر این صورت که بیمار بعد از بلوغ مراجعه نماید، احتمال جراحی به همراه ارتودنسی وجود دارد. در صورتی که مشکل دندانی باشد به شرطی که مشکلات لثه ای وجود نداشته باشد، می توان ناهنجاری بیمار را در هر سنی درمان نمود.
درمان اورجت
درمان اورجت محدودیت سنی خاصی ندارد. بیمار مبتلا به ناهنجاری اورجت می تواند در هر سنی برای این درمان به متخصص ارتودنسی مراجعه کند. در صورتی که ناهنجاری اورجت دندانی باشد درمان ارتودنسی به تنهایی کفایت می کند. ارتودنسی ثابت در درمان اورجت بسیار مفید واقع می شود و این درمان بین 1.5 تا 2 سال به طول می انجامد. در مواقعی که علت بروز اورجت ناهنجاری فکی باشد. متخصص ارتودنسی علاوه بر مرتب کردن دندان ها بیمار را به متخصص جراح فک نیز ارجاع می دهد. در صورتی که بیمار به سن بلوغ اسکلتی نرسیده باشد نیازی به جراحی فک نخواهد بود. حرکت فکین قبل از سن بلوغ با دستگاه های متحرک ارتودنسی امکانپذیر است.