روکش دندان با روش پست و کور

آماده کردن دندان برای روکش در هر شرایطی دندانی متفاوت می باشد. در مواقعی که نسج تاجی دندان به میزان قابل توجهی از دست رفته باشد آماده سازی دندان برای روکش با روش پست و کور انجام می شود. اما در برخی مواقع می توان با یک پر کردگی ساده دندان را برای انجام درمان روکش آماده کرد. دندانی که درمان ریشه شده است می تواند عملکرد خود را به طور کامل بازیابد. همچنین می تواند به خوبی به عنوان دندان پایه برای پروتز ثابت و متحرک مورد استفاده قرار بگیرد.

پست و کور دندان چیست؟

پست و کور (post & core ) دندان یا روش کلاهک و میله، یکی از راه های بازسازی دندان بعد از انجام عصب کشی و درمان ریشه است. دندانپزشکان از پست و کور دندان برای ایجاد ثبات واستحکام بیشتر دندان استفاده می کنند. بنابراین انجام پست و کور دندان به عنوان راهی برای نگهداری تاج و جلوگیری از شکستن دندان ضروری است.

چه زمانی درمان روکش با پست و کور انتخاب می شود؟

دو فاکتور در انتخاب روش درمان روکش با پست و کور اثر می گذارد:
۱.نوع دندان (اینکه دندان قدامی است یا خلفی)
۲.مقدار نسج تاجی باقیمانده از دندان (که مهم ترین فاکتور تعیین کننده ی روش درمان می باشد).
اگر نسج تاجی تا حدود زیادی دست نخورده باشد و مقدار نیروی وارد به دندان مناسب باشد، یک پرکردگی ساده را می توان در مدخل کانال ریشه دندان قرار داد و دندان را برای تعبیه روکش آماده کرد. با این حال اگر مقدار قابل توجهی از نسج تاجی دندان از دست رفته باشد، به جای پرکردگی ساده، پست و کور ریختگی کاربرد دارد.
در این تکنیک ابتدا یک پست و کور پایه (فوندانسیون) ایجاد می شود. در ادامه یک روکش جدا ساخته می شود و روی دندان قرار می گیرد.

روکش دندان با پست و کور چگونه انجام می شود؟

در گذشته بیشتر از پست های فلزی استفاده می شد ولی امروزه ملاحظات زیبایی باعث افزایش استفاده از پست های همرنگ دندان و همچنین پست های سرامیکی زیرکونیا شده است. جهت گذاشتن پست در دندان، قسمتی از پرکردگی ریشه حذف شده و با پست جایگزین می شود. این پست ها داخل کانال ریشه قرار می گیرند و گیر لازم جهت کور یا زیرساخت روکش را فراهم می کنند. کور تمامی نسج تاجی از دست رفته را جایگزین می کند و اجازه ی دستیابی به ژئومتری مطلوب تراش را می دهد. در پایان دندانپزشک می تواند روکش دندان را بر روی پایه محکم ساخته شده بچسباند.

مزیت روکش دندان با پست و کور

مزیت روکش دندان با تکنیک پست و کور آن است که در صورت نیاز به تعویض روکش، ساخت روکش جایگزین بدون نیاز به خروج پست امکان پذیر است. مزیت دیگر آن این است که می توان برای روکش مسیر نشست و برخاستی متفاوت از مسیر نشست و برخاست انتخابی پست و کور برگزید. این مسئله در دندان های پایه ی بریج چند واحدی مفید و کاربردی است.

معایب روکش دندان با پست و کور

استفاده از روکش دندان با پست و کور معایبی نیز دارد. قرار دادن پست نیازمند مراحل کاری بیشتری است. پست می تواند درمان مجدد اندو را مشکل یا غیر ممکن کند. آماده سازی دندان برای قرار دادن پست، مستلزم حذف نسج دندانی بیشتری است.
بنابراین دندانپزشک شما باید در مرحله ی ارائه ی طرح درمان برای دندان اندو (درمان ریشه) شده میزان استحکام نسج دندانی باقیمانده را در نظر بگیرد.

پست دندان بهتر است یا ایمپلنت

وقتی قسمت بزرگی از حجم دندان از بین رفته است. برای نگه داشتن دندان باید پست گذاشت در نتیجه دندان حفظ می گردد و لازم نیست دندان کشیده شود و جایگزین آن ایمپلنت قرار داد. تلاش دندانپزشکان همیشه برحفظ ساختار طبیعی دندان فرد است. باید دانست ایمپلنت یک جسم خارجی است و همیشه باید سعی کرد از دندان خود بیمار استفاده شود تا اینکه دندان کشیده شود و به جای آن ایمپلنت قرار داده شود. پست و کور دندان می تواند روش مناسب تری باشد.

قالبگیری پست دندان چگونه انجام می شود؟

بعد از قرار دادن پست و کور، از دندان قالبگیری انجام می شود. در این مرحله پست در ریشه قرار می گیرد و کور تا حدودی شبیه دندان تراش خورده می باشد. ماده قالب گیری به لابراتوار فرستاده می شود تا روکش ساخته شود .

 

سوالات متدوال روکش دندان با روش پست و کور

1- عمر مفید دندان ترمیم شده با پست و کور چند سال است؟
این بستگی به شرایط اولیه ساختار دندان دارد. عمر مفید دندان ترمیم شده با پست و کور 13 سال می باشد.

2- چه افرادی کاندید درمان پست و کور هستند؟
برای افرادی که بیشتر نیمی از تاج اصلی دندان خود را از دست داده اند درمان پست و کور برایشان لازم و ضروری است.

3- در چه شرایطی استفاده از پست و کور توصیه نمی شود؟
زمانی که تاج دندان به شدت آسیب دیده باشد. یا دندان ها جا به جا شوند و این جا یه جایی دندان ناشی از تحلیل استخوان اطراف دندان باشد. استفاده از پست و کور درست نیست. در شرایط خاص مانند درد شدید، خونریزی لثه، عفونت پیشرفته، آبسه دندانی و غیره موقعیت باید بررسی شود.