سایر دستگاههای retrain کننده ی زبان که به عنوان دستگاه های میوفانکشنال نیز شناخته می شوند هم در درمان tongue thrust موثرند. درمان ارتودنسی میوفانکشنال از طریق استفاده از یک سری تمرینهای زبانی جهت تصحیح نحوه ی قرارگیری غلط زبان در موقعیت های rest و فانکشنال 65 ، و اصلاح تمایل برای رشد hyperdivergent ، به باز آموزی عضلات کمک می کند. انواع دستگاه های فانکشنال شامل Frankel functional regulator، bionators، activators و Twin blocks می شود.
در یک مطالعه ی longitudinal،66 زوایای پلان مندیبولار، پلان پالاتال به پلان مندیبولار، وگونیال به میزان قابل ملاحظه ای در بیماران درمان شده با functional regulators کاهش یافتند. با مقایسه ی این یافته ها در گروه کنترل، مشخص شد که نسبت ارتفاع فوقانی به تحتانی در قدام صورت، و نسبت ارتفاع قدامی به خلفی صورت در گروه تحت درمان به مقادیر نرمال تغییر کرده است. بهبود open bite اسکلتی ناشی از طویل شدن راموس و رشد جبرانی مطلوب در کندیل ها بود. دستگاه functional regulator با اینترود کردن مولرها باعث حذف wedge نشده بود. نویسندگان66 فرضیه ی زیر را طرح نمودند: چرخش forward مندیبل ناشی از تعادل postural بین عضلات چرخاننده به سمت forward و backward است که با تمرین های seal لب ها به دست می آید. دقت کنید که هدف اغلب استراتژی های درمانی برای بیماران دارای الگوهای صورتی hyperdivergent، intrude کردن دندانهای مولر است. بالعکس، تصحیح با functional regulator به طور عمده با تغییر الگوی عملکردی منحرف محیط عضلانی به دست می آید.
تصویر 8-9 A-C، بیمار دارای عادت مکیدن انگشت که منجر به ایجاد یک open bite قدامی در مزیال پرمولر اول شده است. D، لترال سفالوگرام نشان دهنده ی خصوصیات یک open bite دندانی
درمان ماکروگلوسیا
در صورت تشخیص ماکروگلوسیا می توان resection جراحی را به منظور کاهش حجم زبان انجام داد. سپس می توان اپن بایت را با رترکشن دندان های قدامی تصحیح نمود. بعد از این درمان، به احتمال زیاد ثبات درمان ارتودنسی نیز افزایش خواهد یافت، چرا که حجم کاهش یافته ی زبان تطابق بهتری با طول قوسی خواهد داشت که بعد از رترکشن ثنایا کاهش یافته است (تصویر 11-9). با وجود اینکه، این پروسه می تواند در کاهش open bite قدامی و ثبات تصحیح این مال اکلوژن کمک کند، morbidity این روش، همراه با عواقب احتمالی آن در مزه، حس و اختلال در عملکرد عضلانی روشنگر آنند که چرا این روش اغلب مورد استفاده قرار نمی گیرد.45،67
درمان انسداد راه هوایی
پروسه هایی که تنفس بهتر از راه بینی را ارتقا می دهند (جراحی turbinate، برداشتن لوزه و آدنوئید، درمان آلرژی) می توانند به برقراری مجدد الگوهای رشدی نرمال کمک کنند.68 با این وجود، جهت رشد مندیبل پس از هر یک از این روشهای درمانی، بین بیماران به میزان قابل ملاحظه ای تفاوت داشته است.69 این تنوع در پاسخ، تصمیم گیری برای مداخله ی جراحی را دشوار می سازد. بنابرین تشخیص انسداد راه هوایی فوقانی و تصمیم گیری برای مداخله ی جراحی، همواره باید توسط گروهی از متخصصین صورت گیرد.
تصحیح open bite با استفاده از اکستروژن ثنایا
اکستروژن ثنایای بالا و پایین یک درمان ارتودنتیک شایع برای open bite های قدامی به شمار می رود. این درمان در صورتی مناسب است که بیمار دارای open bite ، یک الگوی اسکلتی نرمال داشته باشد. البته می تواند در بیماران دارای دیسپلازی اسکلتی که دارای نمایش کمی از ثنایا در حالت استراحت و لب خند هستند نیز به کار رود. با این وجود، اغلب بیماران دارای مورفولوژی long face و open bite قدامی، علاوه بر افزایش ابعاد عمودی در قدام ماگزیلا، در خلف نیز دارای ابعاد عمودی افزایش یافته هستند. (تصویر 12-9). بنابرین اصلاح مال اکلوژن با اکستروژن ثنایای بالا در این بیماران می تواند منجر به نمایش بیش از حد ثنایا و بافت های لثه شده؛ و نه تنها زیبایی بلکه ثبات دراز مدت نتیجه ی درمان را به خطر بیاندازد. در هر حال، نتایج اکلوزال کوتاه مدت، اغلب رضایت بخش هستند.
اینجا روش های درمانی از نوع وابسته به همکاری و غیر وابسته به همکاری بیمار هستند. الاستیک های عمودی شایعترین روش درمانی برای اکستروژن ثنایا در بیماران همکار است. می توان از اکستروژن آرچ ها در بیماران غیرهمکار استفاده نمود.
اکستروژن آرچ
اکستروژن آرچ ها ابزارهای سودمندی هستند که در تصحیح پلان های اکلوزال بالا و پایین که در قدام پرمولرهای اول متباعد می شوند به کار برده می شوند. این آرچ وایر ها (1) زمانیکه تصحیح خود به خود open bite قدامی بعد از درمان با tongue crib رخ ندهد، (2) وقتی یک نیروی اکستروزیو مداوم در دندانهای قدامی همراه با حداقل اثرات سوء جانبی در ناحیه ی خلف مطلوب باشد، و (3) در بیماران غیرهمکاری که الاستیک های عمودی قدامی را استفاده نمی کنند، به کار برده می شوند.
ادامه ی تصویر 8-9 E-H، دستگاه habit همراه با لوپ به عنوان یک مانع مکانیکی در مجاورت نزدیک با ناحیه ی قدامی کام. I-K، تصحیح خود به خود open bite قدامی بعد از تحویل دستگاه habit. L، لترال سفالوگرام نشان دهنده ی بسته شدن open-bite است. M، superimposition منعکس کننده ی اکستروژن ثنایا ست که منجر به بسته شدن خود به خود یک open bite قدامی با استفاده از دستگاه habit می گردد.
تصویر9-9 بیمار دختر، سن 18 سال، همراه با tongue thrust . A-C، نماهای خارج دهانی. حین لبخند تنها 50% دندانهای ثنایا نشان داده می شوند و یک موقعیت قدامی زبان نیز آشکار است.
قوس لبخند معکوس در تداوم با عادت tongue thrusting وجود دارد. D-F، نماهای داخل دهانی یک open bite قدامی 3 میلیمتری با پلان های اکلوزال متباعد از اولین پرمولرها را نشان می دهند. G، لترال سفالوگرام ها یک open bite قدامی را همراه با پروتروژن دنتوآلوئولار نشان می دهند. H، دستگاه habit همراه با بند های مولر اول و دوم و طراحی لوپ قدامی نزدیک به کام.
ادامه ی تصویر 9-9 I، نمای داخل دهانی از دستگاه habit سمان شده. J، براکت ها پس 6 ماه درمان اختصاصاً با دستگاه habit قرار داده شدند. 50% از open bite منفی خود به خود اصلاح شد.
K-M، نماهای خارح دهانی بعد از درمان. قوس لبخند مثبت همراه با تقریباً 90% نمایش ثنایا حین لبخند به دست آمد. N-P، اوربایت کافی همراه با رابطه ی کلاس I خوب به دست آمد. Q، لترال سفالوگرام نهایی تصحیح اوربایت را نشان می دهد. R، superimposition کلی هیج رشد مندیبل یا ماگزیلایی را نشان نمی دهد. Tipping لینگوالی کنترل شده ثنایای بالا و پایین دنتوآلوئولار پروتروژن و open bite قدامی را کاهش داد. S، superimposition های ناحیه ای ماگزیلا و مندیبل همان حرکت دندانی که قبلاً توضیح داده شد را نشان داد (سن قبل از درمان 18.8 سال، سن بعد از درمان 21.5 سال).
تصویر 10-9 دستگاه habit-breaking همراه با lingual spur
لینک دانلود درمان مال اکلوژن اپن بایت فصل9 قسمت6 انتشارات آرتین طب