نام دیگر پروتز متحرک بر پایه ایمپلنت اوردنچر (overdenture) می باشد. پروتز متحرک متکی بر ایمپلنت پروتزی است که به طور کامل یا تا حدی توسط ایمپلنت و بافت نرم پشتیبانی می شود. مقدار پشتیبانی به تعداد ایمپلنت های گذاشته شده بستگی دارد. مقدار و کیفیت استخوان باقیمانده، قوس فکی، دندان های فک مقابل، دندان قروچه و عادات بیمار، قطر، طول و عرض ایمپلنت مورد استفاده، سابقه پزشکی بیمار و هزینه درمانی از جمله عواملی است که در این طرح درمان و تعداد ایمپلنتهای مورد استفاده تاثیر می گذارد. مزایای درمان پروتز متحرک متکی بر ایمپلنت به خوبی ثابت شده است. ایمپلنت ها ارتفاع استخوان فک را حفظ می کند، کارایی جویدن را بهبود می بخشد، منجر به افزایش اعتماد به نفس بیمار می شود و بیمار را از نظر روانی حمایت می کند. ایمپلنت ها همچنین می توانند در موقعیت های متقارن بسیار مطلوبی قرار گیرند تا در دراز مدت، ایمپلنت های دیگری نیز قرار داده شود که امکان ایجاد یک پروتز متکی بر ایمپلنت ثابت را فراهم می کند.
نکته ی مهم در این طرح درمان این است که پروتز متحرک متکی بر ایمپلنت همواره به عنوان یک درمان موقت در نظر گرفته می شود و درمان نهایی شامل پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت است که با قرار دهی ایمپلنت در هر فک انجام می شود. تعداد ایمپلنت ها بستگی به فاکتور های بیمار و با مشاوره ی متخصص پروتز و جراح دارد.
تفاوت دندان مصنوعی و پروتز متحرک بر پایه ایمپلنت
هر چند دندان مصنوعی متحرک یکی از قدیمی ترین راه های جایگزین کردن دندان های از بین رفته افراد در فک بالا یا پایین است و ساخت آن نیز نسبتا ساده است اما محدودیت های استفاده از دندان های مصنوعی متحرک موجب شده بیماران از استفاده مداوم از دندان های مصنوعی متحرک خسته شوند.
یکی از مشکلات اصلی افرادی که از دندانهای مصنوعی متحرک استفاده می کنند عدم توانایی در گاز زدن یا جویدن برخی مواد غذایی سفت است. دندان های مصنوعی معمولا با کوچکترین فشار یا ضربه یا در اثر افتادن می‌شکنند و دیگر به درستی در جای خود قرار نمی گیرد.
برای اکثر افراد، مراقبت و تمیز کردن دندان های مصنوعی متحرک و قرار دادن مجدد آنها در دهان ناخوشایند است. و از انجام هر روزی این کار ناراضی هستند. برای این افراد ایمپلنت های دندانی راه حل بسیار مناسبی است. اکثرا از عمر بسیار طولانی ایمپلنت های دندانی و ظاهر زیبا راضی هستند.
برای قرار دادن پروتز دندان مصنوعی روی پایه های ایمپلنت باید استخوان فک بیمار توسط متخصص پروتز معاینه شود تا مشخص شود که فک قابلیت کاشت پایه های ایمپلنت به چه تعداد را دارد. حداقل تعداد ایمپلنت های مورد نیاز برای قرار دادن پروتز دندان مصنوعی کامل ۲ پایه ایمپلنت است و در صورتی که متخصص پروتز تشخیص دهد فک قابلیت کاشت پایه های ایمپلنت بیشتری را دارد از تعداد استاندارد 4 پایه ایمپلنت و روش اوردنچر استفاده خواهد کرد.
بعد از کاشت پایه های ایمپلنت، پروتز ثابت روی آنها قرار میگیرد تا دندان مصنوعی ثابت روی پایه های کاشته شده در فک قرار گیرند.معمولاً بیماران از کاشت اوردنچر رضایت کامل را دارند. با استفاده اوردنچر خوردن مواد غذایی سفت دیگر برای بیمارسخت نیست. علاوه بر این دیگر نیازی به برداشتن و گذاشتن آن در طول روز نیست و مانند دندان های طبیعی مراقبت از ایمپلنت های دندانی نیز نیازمند رعایت بهداشت دهان و دندان با مسواک زدن، نخ دندان کشیدن جهت سالم ماندن دندان است.
هزینه پروتز متحرک بر پایه ایمپلنت
اگر بیمار فقط از پروتز متحرک استفاده کند هزینه کمتری متحمل خواهد شد. ولی اگر پروتز متحرک، بر پایه ایمپلنت باشد چون ایمپلنت درمان گرانی است هزینه بیشتری را باید بپردازد. امروزه ایمپلنت به دلیل آن که مواد اولیه و ابزار های گران تری دارد درمان پر هزینه تری محسوب می شود.