تصحیح مال اکلوژن کلاس II با دستگاه ثابت فصل 13 قسمت 1

تصحیح مال اکلوژن کلاس II با استفاده از یک دستگاه ثابت بین فکی بدون نیاز به همکاری بیمار: Twin Force bite corrector

تکامل و موفوژنز صورت یکی از پیچیده ترین پروسه های تکامل انسان است. مدت ها است که نقش طبیعت در مقابل نقش پرورش مورد بحث قرار گرفته است. طبق ادعای طرفداران تئوری ژنتیک، ممکن است الگوهای رشدی از فعال سازی و خاموشی ژنهایی برخیزد که فعالیت متابولیک سلولهای تمایز یافته را تنظیم می نمایند؛ در حالیکه، طرفداران تئوریهای اپی ژنتیک معتقدند که عوامل کنترل کننده ی رشد می توانند درون سوچرها¹، غضروف²، یا ماتریکس های فانکشنال³ احاطه کننده ی ساختارهای کرانیوفاسیال قرار داشته باشند. سایرین بر این باورند که اندازه، شکل، و محل ساختارهای کرانیوفاسیال نهایتاً توسط ترکیبی از عوامل محیطی خارجی و عوامل ژنتیکی تعیین می شود.⁴

نقش وراثت در تکامل فنوتیپ

نقش وراثت در تکامل فنوتیپ اشخاص از طریق مطالعات مشاهده ای در مورد دوقلوهای مونوزیگوت و دی زیگوت که نسبت به اشخاص غیر فامیل، تشابهات ظاهری بیشتری دارند، مورد ارزیابی قرار گرفته است.⁵ سوالی که همواره مطرح بوده است آن است که آیا و تا چه اندازه ای محیط خارجی قادر به تاثیر گذاری بر اندازه، شکل، و جهت رشد ساختارهای کرانیوفاسیالی است که از پیش توسط ژنتیک تعیین شده اند. در حالی که برخی مطالعات⁶ حاکی از آنند که وجود مال اکلوژن می تواند به میزان قابل ملاحظه ای تحت تاثیر عوامل محیطی باشد، سایرین معتقدند که این مشکل دارای یک علت چند عاملی است.⁵ با وجود اینکه طبق گزارشات، هر دو مال اکلوژن کلاس II و کلاس III می توانند تمایل فامیلی قوی داشته باشند،^8،7 اندازه گیری اثر عوامل محیطی در تغییر رشد کرانیوفاسیال کار دشواری است؛ چرا که مطالعاتی که در مورد ارثی بودن مال اکلوژن انجام می شود معمولاً بر روی دوقلوها و خواهر و برادرهایی صورت می گیرد که درمان ارتودنسی دریافت ننموده اند.

مال اکلوژن کلاس II یکی از شایعترین مشکلاتی است که به ارتودنتیست ارجاع می شود. اتیولوژی احتمالی این مال اکلوژن از بعد اسکلتی می تواند ناشی از یک ماگزیلای پروگناتیک، یک مندیبل رتروگناتیک و یا ترکیبی از این دو باشد. طبق گزارش مطالعات موجود^9-12، مال اکلوژن کلاس II عموماً بیشتر با رتروگناتیسم مندیبل همراه است تا با پروگناتیسم ماگزیلا. طبق گزارش Stahl و همکارانش¹³ خصوصیات یک اکلوژن کلاس II اسکلتی به صورت زودهنگام و در دوره ی دندانهای شیری شکل گرفته و با افزایش سن نیز تمایلی به تصحیح خود به خود نشان نمی دهد، و به این ترتیب مشخص می شود که برای اصلاح آن باید نوعی از مداخله را صورت داد. انتخاب های درمانی بسته به وضعیت رشدی بیمار معمولاً شامل استفاده از دستگاه های فانکشنال یا دستگاه های فانکشنال ثابت (FFA) برای افزایش رشد مندیبل، هدگیر برای محدود کردن رشد ماگزیلا، درمان کموفلاژ با کشیدن پرمولرهای بالا و/یا پایین، یا تصحیح جراحی دیسکرپانسی اسکلتی زمینه ای در بیمارانی است که رشد صورتشان کامل شده باشد.¹⁴ به صور کلی هدف مداخله ی ارتودنسی یا جراحی ارتوگناتیک بهبود ظاهر دندانی و صورت بیمار، عملکرد دندانی، تصویر فرد از خود، و کیفیت زندگی می باشد.

دستگاه فانکشنال

واژه ی دستگاه فانکشنال به دسته ای دستگاه ها اشاره می کند که در تلاشی برای تحریک رشد مندیبل، آنرا در موقعیتی قدامی قرار می دهند. استفاده از دستگاه های فانکشنال با بایت پلیت های لاستیکی Kingsley آغاز شد، اما احتمالاً توسط Anderson و با استفاده از دستگاه Activator رواج یافته است.¹⁵ از آن پس، تعداد زیادی از دستگاههای فانکشنال در منابع معرفی شدند که معروفترین آنها، دستگاه های Activator، Bionator و Twin block می باشند. با این وجود، علی رغم بیش از یک قرن استفاده از دستگاههای فانکشنال، هم چنان مباحثات قابل ملاحظه ای در مورد تاثیر چنین دستگاه های قراردهنده ی مندیبل در موقعیت قدامی، بر رشد اسکلتی مندیبل وجود دارد.¹⁶ مطالعاتی^17-19 که بر روی حیوانات آزمایشگاهی مثل موش صحرائی، موش آزمایشگاهی و پریمات ها صورت گرفته اند، افزایش واضحی را در پتانسیل رشد مندیبل با استفاده از چنین دستگاههایی نشان می دهند. با این وجود، آزمایشات مشابه با این دستگاه های bite-jumping برای افزایش رشد اسکلتی مندیبل در نمونه های انسانی، منتج به نتایج مشابهی نشد. نتایج مطالعات randomized clinical trial ^20-22 نشان داده اند که با استفاده از دستگاه های فانکشنال، در ابتدا افزایشی در پاسخ رشدی مندیبل روی می دهد که بزرگتر از میزانی است که در گروه کنترل مشاهده می شود؛ با این حال زمانیکه بیماران درمان شده با دستگاه های فانکشنال با نمونه های کنترلی که درمان نشده اند مقایسه می شوند، تفاوت در طول کلی مندیبل از نظر آماری قابل ملاحظه نیست.

برای مشاهده ی تغییرات دنتواسکلتال باید دستگاه فانکشنال را معمولاً به مدت حداقل 12 ساعت در روز و برای 6 تا 9 ماه مورد استفاده قرار داد. به این ترتیب همکاری بیمار در موفقیت دستگاه های فانکشنال متحرک، نقش اساسی دارد.^24،23 در کل عوامل مرتبط با همکاری بیمار شامل سن، ماهیت درمان، و ویژگی های روانی اجتماعی فردی است. طبق گزارشات همکاری با درمان در بزرگسالان بهتر از کودکان، و در کودکان کوچکتر بهتر از نوجوانان است.²⁵ از آنجا که اغلب پروسه های تغییر رشدی در فاز نوجوانی صورت می گیرند، ممکن است دستیابی به همکاری موثر در برخی از بیماران به سختی امکان پذیر باشد. دستگاههای متحرکی هم چون هدگیر و دستگاههای فانکشنال عموماً به دلیل درد، آزار، و محدودیت در فعالیت های فیزیکی و حرکت، از سوی بیمار رد می شوند.²⁶ Sahm و همکارانش²⁷ در مطالعه ای بر روی کنترل میکروالکترونیک همکاری بیمار با دستگاههای فانکشنال، گزارش کردند که میزان استفاده ی بیماران از دستگاه های فانکشنال بسیار پایینتر از حدی است که برای دستیابی به اثرات دنتواسکلتال توصیه شده است.

لینک دانلودتصحیح مال اکلوژن کلاس II با دستگاه ثابت فصل 13 قسمت 1 انتشارات آرتین طب