عمده سیم های ارتودنسی از جنس مستحکم استنلس استیل می باشند. سیم ارتودنسی درعین استحکام بالا، میزان فرم پذیری، لحیم پذیری و قابلیت جوش دادن بالایی دارد. سختی این سیم به گونه ای است که خاصیت فنری خود را نیز حفظ کرده و دامنه حرکتی بالایی دارد.
این خصوصیات منحصر به فرد سیم ارتودنسی باعث شده که متخصص ارتودنسی بتواند روی منحنی نیرو تنش، خمش، کرنش، و انواع نیرو را ترسیم و بررسی کند.
اصطلاحات طرز استفاده از سیم ارتودنسی
قبل از به کارگیری سیم ارتودنسی لازم است با اصطلاحات استفاده از سیم ارتودنسی آشنا شوید. این اصطلاحات به شرح زیر است:
Proportional Limit: در این نقطه اولین تغییر فرم صورت می گیرد.
Yield Point: نقطه ای که در آن 1/0 % تغییر شکل دائمی رخ می دهد.
Unlimited Tensile Strength: حداکثر باری که یک سیم می تواند تحمل کند
Failure: نقطه شکست سیم است
E=Modulus of Elasticity: شیب منحنی معادل نسبت stress به strain است. E با stiffness و با فنریت springiness رابطه عکس دارد.
Range: فاصله ای است که سیم می تواند با حفظ خاصیت الاستیسیتی قبل از تغییر فرم دائمی خم شود.
Spring-Back: فاصله ای است که سیم علی رغم تغییر فرم دائمی، پس از حذف نیرو به شکل اول باز می گردد و نشانگر limit elastic است. همچنین ظرفیت ذخیره انرژی در سیم را نشان می دهد و در واقع ترکیبی از strength و springiness (فنریت) است.
Formability: ناحیه ای از زیر منحنی stress-strain است که سیم قبل از شکستن قابلیت فرم گرفتن دارد.
مراحل استفاده از سیم ارتودنسی
یک متخصص ارتودنسی خبره چهار مرحله اصلی را برای استفاده از سیم ارتودنسی به کار می برد. شما باید با مراحل گوناگون استفاده از فنرها، لبیال بوها، کلاسپ ها آشنا شوید و روش خم کردن سیم ارتودنسی و لحیم کاری استنلس استیل را یاد بگیرید.
خم کردن سیم ارتودنسی
برای خم کردن سیم ارتودنسی می توانید از دو نوع پلایر استفاده کنید. پلایرهای ضروری و پلایرهای انتخابی. در نظر داشته باشید که خم کردن سیم ارتودنسی با انگشت صورت می گیرد و این پلایرهای نقش نگهدارنده و کمک را دارد. قبل از اقدام به خم کردن سیم ارتودنسی مطمئن شوید که سیم را با پلایر نگهداشته اید. برای جلوگیری از تاب خوردن و ایجاد فشارهای اضافه به سیم آن را در زوایای صحیح و در راستای محور سیم و به صورت صاف خم کنید. بدین ترتیب از پارگی و آسیب سیم ارتودنسی در آینده جلوگیری می شود.
قبل از خم کردن سیم ارتودنسی ناحیه مورد نظر را دقیق علامت بزنید و از نوک پلایر مناسب جهت نگهداشتن و خم کردن سیم استفاده کنید.
برای خم کردن سیم ارتودنسی در اشکال مختلف ممکن است نیاز به ایجاد یکی یا چندتا از زوایای زیر داشته باشید:
خم 90 درجه یا زاویه قائمه: با کمک پلایر از نقطه ای که علامت زده اید به اندازه 90 درجه سیم را خم کنید
خم زاویه حاده: بعد از ایجاد زاویه قائمه این زاویه را با فشار دست ببندید و زاویه را کمتر کنید
خم با انحنای کوتاه: با کمک پلایر زاویه کمی را با انگشت ایجاد کنید
خم دایره ای: این نوع خم با دست و بدون استفاده از پلایر انجام می شود
در انتها انواع خمی که برای سیم ارتودنسی استفاده می شود عبارت است از: خم نیم دایره، دایره مارپیچ، انحنا، زیگزاگ، حلقه با انحنای بسته و قوس های ملایم که تمام اینها در ساخت دستگاه های ارتودنسی کاربرد دارند.
ساخت فنر با سیم ارتودنسی
شما می توانید با سیم ارتودنسی فنر ارتودنسی را بسازید و بدین ترتیب جهت وارد آوردن نیرو به دندان ها یا تک دندان آن را به دستگاه ارتودنسی متصل کنید. این فنرها جهت interceptive به حرکات دندانی طی درمان های ارتودنسی مورد نیاز خواهد بود. متخصص ارتودنسی می تواند این حرکات را با تعدادی از فنرهای فعال ارتودنسی طراحی و ایجاد کند.
فنرهای ارتودنسی شامل: فنر ساده، فینگرلوپ دار، لبیال، 8، زد و بوکال کانین ریترکتور می باشد.
نوع سیم ارتودنسی که برای ساخت فنر به کار می رود preactivated یا از پیش فعال شده با جنس استنلس استیل یا elgiloy می باشد. قطر این سیم بسته به نوع کار و تشخیص متخصص ارتودنسی انتخاب می شود و در اندازه های 5/0 ، 6/0 ، 7/0 میلی متر و یا 02/0 میلی متر می باشد.