دستیابی به اکلوژن و زیبایی مناسب با استفاده از تعیین موقعیت دندانهای مولر و ثنایا فصل10 قسمت5
پروسه ی درمان
درمان ارتودنسی با کشیدن چهار پرمولر اول آغاز شد. استراتژی های درمان به طور همزمان مد نظر قرار گرفتند:
هدف اول تامین ثبات مولرهای اول ماگزیلا در هر سه بعد بود، به نحوی که شیب پلان اکلوزال فانکشنال ثابت بماند. ما از سیم Australian 016 اینچی همراه با خم های tip-back 30 درجه در مزیال مولرهای اول استفاده کردیم تا انکورج را تقویت نموده و موقعیت آنها در سه بعد ثابت نماییم (تصویر 16-10).
در بیماران دارای اکلوژن کلاس II، قوس مندیبل به عنوان الگوی master مورد استفاده قرار می گیرد؛ بنابرین باید هر چه زودتر سیم های rigid را در این قوس قرار داد. از ابتدای درمان باید کانین های مندیبل را lace back نمود تا فضایی برای برطرف کردن کراودینگ قدامی و مسطح نمودن قوس اسپی ایجاد و از procline شدن ثنایای مندیبل اجتناب شود (تصویر 16-10؛ تصویر 17-10).
کانین های ماگزیلا به سرعت به منظور برقراری رابطه ی کانینی کلاس I و تثبیت ساختارهای بین قوسی دیستالیزه شدند. ما در ابتدا از سیم Australian016 اینچی همراه با لوپ های عمودی هلیکال بین دندانهای قدامی ماگزیلا و circle loop در سطح مزیال کانین ها استفاده کردیم تا به طور همزمان کانین ها را دیستالیزه و کراودینگ قدامی را برطرف کنیم. در این مرحله، از الاستیک های کلاس II بین مولرهای اول مندیبل و لوپ های عمودی دیستال ثنایای لترال با نیروی سبک (حدود 2 oz) استفاده کردیم. سپس خم flush circle ، کانین را به سمت دیستال حرکت داد (تصویر 16-10 و 17-10).
تصویر 14-10 A-F، نماهای صورتی قبل از درمان
تصویر 15-10 A-E، نماهای داخل دهانی قبل از درمان.
عرضهای قوسی با ثبات، طی درمان، با آرچ وایرهای اختصاصی حفظ شدند. خطوط اکلوزال فانکشنال و رابطه ی بین دندانها و مرزهای استخوانی در هر جلسه معاینه شدند.
براکت هایی با تورک بالا در قوس ماگزیلا ( تورک 22 درجه در ثنایای سانترال ماگزیلا) قرار داده شدند چرا که این دندانها حین رترکشن مستعد retrocline شدن هستند.
برای قوس مندیبل از براکت های تورک ارتودنسی پایین استفاده شد (تورک 6- درجه برا ثنایای مندیبل) زیرا کاربرد تورک منفی در ثنایای مندیبل می تواند با اثرات سوء proclination ایجاد شده توسط الاستیک های کلاس II مقابله کند.
درمان به طور همواری همراه با ثابت نگه داشتن ساختارهای کلیدی در هر دو قوس ادامه یافت. با برقراری رابطه ی کانینی کلاس I همراه با دیستالی شدن موفقیت آمیز کانین های ماگزیلا، قوس مندیبل بدون هیچ فضای اضافی ثبیت شد (تصویر 17-10 را ببینید). ظاهر صورت و نیم رخ به میزان قابل ملاحظه ای بهبود یافت (تصویر 18-10). باقی کار شامل بستن فضای کلی باقی مانده در قسمت قدامی ماگزیلا بود. سپس بر روی پرمولرهای ماگزیلا براکت قرار داده شد. پس از آن یک سیم چهارگوش rigid همراه با قوس اسپی متوسط همراه با فعال سازی یک power chain به کار برده شد. در این حین، شکل آرچ وایر ماگزیلا به میزان کمی تغییر داده شد (اندکی افزایش در عرض بین کانینی) تا از جمع شدن قوس حین بستن فضا جلوگیری شود (تصویر 19-10).
تصویر 16-10 A-E، نماهای داخل دهانی در آغاز درمان.
نتایج درمان
در پایان درمان فضا به صورت موفقیت آمیزی بسته شده، اوربایت و اورجت نرمال برقرار شدند. بیمار پس از رویش مولرهای دوم ماگزیلا آماده ی برداشتن دستگاه بود (تصویر 20-10). در نهایت، ساختار دندانی صورتی هماهنگ جدیدی ایجاد شد. اکلوژن شامل هر شش کلید اکلوژنی بود که توسط Andrews معرفی شده است (تصویر 21-10). دندانهای قدامی ماگزیلا دارای تمایل محوری و proclination ایده آل بودند (عواملی که در زیبایی صورتی دارای نقش اساسی هستند) (تصویر 22-10). فرم قوس های ماگزیلا و مندیبل به نحو مناسبی حین و بعد از درمان حفظ شدند (تصویر 23-10). ثنایاهای مندیبل در سفالوگرام بعد از درمان، در مرکز سمفیز قرار داشتند (تصویر 24-10). ظاهر صورتی هماهنگ و نیم رخ مستقیمی حاصل شده و بیمار کاملاً از نتایج رضایت داشت (تصویر 25-10). کل دوره ی درمان 24 ماه طول کشید.
تصویر 17-10 A-E، نماهای داخل دهانی بعد از دیستالیزه شدن کانین های ماگزیلا. قوس مندیبل به عنوان قوس master تثبیت شد.
تصویر 18-10 A-C، نماهای صورتی حین درمان بعد از دیستالی کردن کانین ها.
تصویر 19-10 A-E، نماهای داخل دهانی حین درمان در زمان وارد شدن پرمولرهای ماگزیلا در پروسه ی درمانی و مرتب شدن آنها
تصویر 20-10 A-E، تصاویر داخل دهانی حین درمان زمانیکه فضای extraction بسته شده و مولرهای دوم ماگزیلا نیز باند شدند.
تصویر 21-10 A-E، نماهای داخل دهانی پس از درمان.
تصویر 22-10 A-C، تمایل محوری مناسب دندانهای ماگزیلا پس از درمان.
تصویر 23-10 مقایسه ی فرم قوس قبل و بعد از درمان. A و C، قبل از درمان. B و D، بعد از درمان.
تصویر 24-10 تمایل محوری دندان های ثنایا قبل و بعد از درمان. A، قبل از درمان. B، بعد از درمان.
تصویر 25-10 A-F، نماهای صورت بعد از درمان.
خلاصه
این فصل شامل دیدگاه جامعیا ست که اجزای اساسی از تعیین موقعیت دندان های مولر و ثنایا، قوس های master و slave، و نگه داشتن دندانها در مرکز استخوان را با یکدیگر ترکیب می نماید. تمام این عوامل باید به طور همزمان در درمان ارتودنتیک فعال مدنظر قرار گیرند. ما با معرفی یک بیمار کلاس II توضیح دادیم که چگونه این اهداف تحت راهنمایی فلسفه ی جامع نگرانه به تحقق می رسند.
لینک دانلود دستیابی به اکلوژن و زیبایی مناسب با استفاده از تعیین موقعیت دندانهای مولر و ثنایا فصل10 قسمت5 انتشارات آرتین طب