مکانیک های بستن فضا با مینی ایمپلنت ها
بر طبق تصویر 16-6 ( یک توصیف تصویری از سیستم اولیه ی نیرو ارتودنسی برای en mass retraction)، نیروی (F) اعمال شده توسط coil spring های نیکل تیتانیومی (Ni-Ti) ( به صورت دو طرفه) دو جزء متمایز دارد: یک نیروی بزرگتر و غالباً retractive (r) و یک نیروی کوچکتر اینتروزیو (i)، که باعث en mass retraction و تا حدی اینتروژن دندانهای قدامی می شود. بعلاوه، با عبور نیروی کلی از زیر CRES تخمین زده شده ی دندان های قدامی، یک گشتاور ساعتگرد (M) بر روی بخش قدامی ایجاد می شود. این گشتاور باعث tip شدن دندانهای قدامی می گردد. درجه ی tippingبا ضخامت و stiffness سیم تعیین می شود. برای مثال، اگر سیم حین آغاز رترکشن کاملاً به صورت passive قرار بگیرد؛ آزادی یک آرچ وایر استلس استیل 0.017-inch×0.025-inch در یک 0.022-inch slotحدوداً 12 تا 14 درجه است در حالیکه درجه ی آزاری یک آرچ وایر استلس استیل 0.016-inch×0.022-inch، 16 تا 18 درجه خواهد بود (تصویر 17-6). بنابرین، مورد دوم مقادیر بالاتری از tipping، و فاز I و II بیشتری را نسبت به اولی نشان می دهد. یک کلنسین باید به طور آگاهانه آرچ وایر مناسب را برای بستن فضا مورد استفاده قرار دهد.
تصویر 17-6 میزان آزادی حرکت بین براکت و سیم به سایز سیم وابسته است.
برای مثال، اگر دندانهای قدامی در آغاز درمان ارتودنسی flared باشند، tipping بیشتری مورد نیاز است؛ بنابرین یک سیم ضخیمتر به دلیل آزادی کمتر، به طور محدودتری مورد استفاده قرار می گیرد. در عوض اگر دندانها upright بوده و نیاز به کنترل بیشتری روی ثنایاها باشد، یک سیم ضخیمتر انتخاب می شود (تصویر18-6). همانطور که بحث شد، استفاده از power armها روش دیگر دست یابی به کنترل بر روی ثنایا حین بستن فضا است. می توان در این مورد ایمپلنت ها را نیز به کار برد (تصویر 19-6). برای لیست کامل از میزان play برای اندازه های متفاوت آرچ وایر ها به جدول 1-6 مراجعه نمایید.
تصویر 18-6 بستن فضای en masse با استفاده mini-implant-supported انکورج. A-C، ثنایا در آغاز بستن فضا upright بودند، بنابرین یک سیم استنلس استیل 0.019-inch×0.025-inch مورد استفاده قرار گرفت. D-F ، بعد از بستن فضا. تمایل محوری دندانهای ثنایا تا حد قابل توجهی حفظ شد.
تصویر 19-6 مینی ایمپلنت همراه با power arm برای بستن فضا. A-C، قبل . D-F، بعد.
زمانیکه دندان های قدامی به میزان play موجود بین slot براکت و سیم (clearance) tip شدند، با قفل شدن سیم درون براکت ها در این موقعیت، و تولید MC counterbalancing ، دیگر حرکت tipping رخ نمی دهد. حرکت bodily دندانهای قدامی نیز در صورت تداوم نیروهای رترکشن، قابل انتظار خواهد بود؛ با این حال محدودیت های بیولوژیک هم دارای نقش تعیین کننده ای هستند.
تماس بین دندان کانین و پرمولر دوم، بعد از بستن فضاهای extraction، برقرار می گردد. از این به بعد، تداوم بیشتر رترکشن، منجر به انتقال کل نیرو از طریق تماس های بین دندانی به بخشهای خلفی شده و یک نیروی دیستال و اینتروزیو را بر روی دندان های خلفی، و یک گشتاور(M) را بر روی کل اعمال می کند (تصویر 20-6). این مکانیک ها اغلب در تصحیح روابط مولری کلاس II بدون extraction به کار می روند.
تصویر 20-6 طراحی بیومکانیکال برای سیستم نیروی دخیل در بستن فضا.
بیومکانیک های دخیل حین en mass retraction به همراه انکورج کمکی مینی ایمپلنتی، مزایای دیگری نیز دارد که خصوصاً در بیماران high-angle کاملاً از سایر روشهای متعارف دیگر به طور متمایزی عمل می کنند. یکی از مزایای کاملاً واضح این روش، نبود احتمال حرکت مزیالی مولر، یا از دست دادن انکورج است؛ چرا که هیچ نیروی retractive ای از سمت مولرها اعمال نمی شود. بنابرین این یک روش موثر برای جبران یک مال اکلوژن کلاس II با اورجت زیاد است.
خلاصه
بستن فضای بین دندان خصوصاً در موارد کشیدن دندان، حساسترین جنبه ی ارتودنسی به شمار می رود. این فصل تنها مباحث پایه ای ضروری بستن فضا را پوشش داده و سنگ بنایی را برای مطالعات پیش رفته تر در این مبحث پایه گذاری می کند. توصیفهای جزئی تر از نقش اصطکاک و خصوصیات آرچ وایر فراتر از گستره ی این کتاب است. با این وجود، فهم نیروها و گشتاورهای دخیل در این پروسه، و کاربرد اختصاصی آنها برای هر بیمار و موقعیت خاص، می تواند به طور قابل توجهی نتیجه ی موارد درمان شده را بهبود بخشد.
لینک دانلود اساس بیومکانیک بستن فضای Extraction قسمت9 انتشارات آرتین طب