قوس لبخند (انحنای لبخند)
می توان رابطه ی انحنای انسیزال ماگزیلا با کانتور داخلی لب پایین را به سه گروه تقسیم کرد: موازی، مستقیم، و معکوس. Tjan و همکارانش8 در تحقیقی بر بالغین جوان منطقه ی Los Angeles، یافتند که انحنای انسیزال ماگزیلا در اکثریت غالبی از افراد (%85) موازی با کانتور داخلی لب پایین بوده، %14 از جمعیت رابطه ی مستقیم و تنها %1 از افراد قوس لبخند معکوس داشتند. از آنجا که توازی، یک یافته ی طبیعی در افراد درمان نشده به شمار می رود، هدف ایده آلی در اهداف زیبایی حین بازسازی دهان18،17، است که خود شامل درمانهای ارتودنسی (تصویر 2-3 و 3-3) و ارتو-پروتز (تصویر 4-3) می شود. قوس لبخند مستقیم یا معکوس می تواند منجر به کاهش جذابیت ظاهر صورت گردد.17،5 انحنای معکوس عموماً همراه با سایش قابل توجه دندانهای ثنایای بالا است.
تصویر 2-3 A و B، انحنا (قوس) زیبای لبخند در توازی بین دندانهای ماگزیلا و کانتور داخلی لب پایین در بیماری که چهار دندان پرمولر را کشیده است. کانین ها و پرمولرهای upright به بهبود لبخند کمک می کنند.
تصویر 3-3 A-D، بهبود در توازی بین انحنای دندانهای قدامی ماگزیلا و کانتور لب پایین با درمان ارتودنسی در خانم بالغی با کروادینگ هر دو فک. Cant میدلاین ثنایای سانترال نیز اصلاح شده است.
تصویر 4-3 A-D، درمان بین بخشی ارتو-پروتز در بهبود توازی بین انحنای ثنایای ماگزیلا و کانتور لب پایین در بیمار خانم بالغ با مال اکلوژن کلاس II، Division 2 و دندانهای ثنایای سانترال سایش یافته. چهار ونیر laminate (Dr. S. Toreskog, Gӧteborg, Sweden) برای بازسازی و طویل نمودن ثنایای ماگزیلا به کار برده شدند.
تعداد دندانهایی که حین لبخند نشان داده می شوند
تحقیق کالیفرنیا8 نیز نشان داد که در یک لبخند معمولی یا متوسط بالغین جوان، شش دندانها قدامی ماگزیلا و پرمولرهای اول یا دوم نمایش داده می شوند. تعداد دندانهای نمایش داده شده در لبخند کامل 454 دانش آموزT در %7 آنها تنها شامل 6 دندان قدامی، %48.5 شامل 6 دندان قدامی و پرمولرهای اول، %40.5 شامل 6 دندان قدامی و پرمولرهای اول و دوم، و %4 شامل 6 دندان قدامی، پرمولرهای اول و دوم و مولرهای اول بود.
موقعیت عمودی دندانهای ثنایا
تغییرات طبیعی همراه با سن در رابطه ی لب-دندان ثنایا
با افزایش سن تغییرات پیش رونده ای در موقعیت لب بالا و پایین در اثر جاذبه، ایجاد می گردند. تعدادی مطالعه ی هنجاری بر روی موقعیت عمودی بهینه ی دندانهای ثنایا در چهره ی افرادی در گروه سنی مختلف، در دسترس هستند. طبق مطالعه ی Peck و همکارانش،13 میزان نمایش طبیعی ثنایای ماگزیلا در حالت استراحت لب ها در سن 15 سالگی معادل 4.7 میلیمتر (انحراف معیار [SD] 2 میلیمتر) در پسرها و 3.5 میلیتر (SD 1.8 میلیتر) در دخترها بود. دیمورفیسم جنسیتی در تمام سن ها بارز بود. Vig و Brundo 14 مقادیر میانگین نرمال را در گروه های سنی متفاوتی در بالغین به دست آورده اند (جدول 1-3). Dong و همکارانش19، تغییرات سنی را در میزان نمایش ثنایاهای بالا و پایین در حالت استراحت و لبخند، مقایسه کرده (تصویر 5-3) و مشاهدات مبتنی بر تغییرات قابل توجه سن بر حالت استراحت لب را تایید نموده اند (تصویر 6-3). میزان نمایش ثنایای مندیبل با افزایش سن، افزایش می یابد. میزان نمایش ثنایاهای مندیبل بعد از سن 60 سال حدوداً معادل میزان نمایش ثنایاهای ماگزیلا قبل از 30 سالگی است (تصویر 5-3 و 6-3، D را ببینید).
تصویر 6-3 تغییرات سنی در میزان نمایش دندانهای ثنایا با لبهایی در حال استراحت، که در بیماران خانمی در سن 25 سال (A و C) و 65 سال (B و D) نشان داده شده است. دقت کنید که خانم جوانتر تنها ثنایاهای ماگزیلا را نشان می دهد، در حالیکه خانم مسن تر تنها ثنایاهای مندیبل را نشان می دهد.
رابطه ی نزدیکی بین میزان نمایش دندانهای ثنایا در حالت استراحت و حین صحبت طبیعی وجود دارد.21،20 میزان نمایش دندانها حین صحبت نیز به اندازه ی میزان نمایش دندانها در حالت لبخند، در نشان دادن شخصیت و سن بیمار حائز اهمیت است. مهمترین اطلاعات مربوط به زیبایی در طرح درمان، زمانی حاصل می گردند که بیمار حین گفتگوی معمولی مشاهده شود. نمایش دندانها حین لبخند، اطلاعات یکسانی را فراهم نمی سازد؛ چرا که لب بالا حین لبخند زدن، فعالانه توسط سه گروه متفاوت از عضلات بالا کشیده می شود.22 به همین دلیل، تقریباً تمام افراد صرف نظر از سن خود، دندانهای ثنایای ماگزیلا را در لبخند کامل، به خوبی نشان می دهند حتی اگر حین صحبت تنها دندانهای ثنایای مندیبل را به نمایش بگذارند. به بیان دیگر، تغییرات سنی در نمایش دندانهای ثنایا، در حالت استراحت لبها و زمان صحبت کردن بیمار بسیار مشخص تر و واضح تر از زمان لبخند زدن هستند (تصویر 7-3).15
تصویر 7-3 اوربایت عمیق در خانمی 3 ساله قبل (A-C) ، حین (D)، و بعد از (E و F) درمان ارتودنسی. نمایش اولیه ی دندانهای ثنایای ماگزیلا در حالت استراحت (B) مشابه یک بیمار بسیار مسن تر است. به همین دلیل، ثنایای سانترال ماگزیلا با خم های step-down در آرچ وایر، اکسترود شده، و دندانهای ثنایای مندیبل با استفاده از یک overlay base arch اینترود شدند (D). نتایج نهایی نشان دهنده ی تصحیح اوربایت (E) بوده و میزان نمایش ثنایای ماگزیلا هم به سن بیمار نزدیکتر شده است (F).
افتادگی بافت نرم اطراف دهان تا حدی ناشی از پهن شدگی، کشیدگی و کاهش طبیعی در الاستیسیته ی پوست است.23 لب بالا طویلتر شده و میزان بیشتری از دندانهای ثنایای ماگزیلا را می پوشاند، در حالیکه افتادگی لب پایین به تدریج میزان بیشتری از دندانهای ثنایای مندیبل را آشکار می کند. در نتیجه، نمایش دندانهای ثنایای ماگزیلا در حالت استراحت نشان دهنده ی جوانی و زیبایی است؛ در حالیکه نمایش ثنایاهای مندیبل نشانه ی پیری به شمار می رود (تصویر 6-3 را ببینید). اهمیت ابعاد عمودی در نمایش دندان در رشته ی پروتز و جراحی ارتوگناتیک شامل تغییر مکان ماگزیلا، نشان داده شده است.25،24
برنامه ریزی برای موقعیت دندان در درمان ارتودنسی باید با بررسی موقعیت لبه ی انسیزال دندان ثنایای سانترال ماگزیلا در رابطه با لب بالا آغاز شود.27،26
این ارزیابی در حالت استراحت لب بالای بیمار و با استفاده از یک خط کش میلیمتری یا پروب پریودنتال صورت می گیرد. ممکن است موقعیت دندان ثنایا بسته به سن بیمار، قابل قبول یا غیرقابل قبول باشد. راهنمای بالینی مبیّن آن است که دندانهای ثنایای ماگزیلا باید به نحوی در جهت عمودی حرکت داده شوند که باعث بهبودی رابطه ی آنها با موقعیت لب ها در حالت استراحت (با توجه به سن بیمار) شود (تصاویر 8-3 و 9-3؛ تصویر 7-3 را ببینید). موقعیت استراحت لب، قابل بازسازی ترین موقعیت فانکشنال است. می توان و باید از این موقعیت به عنوان یک راهنما استفاده کرد،27،26 چرا که لبخند های زوری و لبخندهای posed (با ژست) در یک بیمار واحد به میزان قابل توجهی متفاوت بوده و نمی توان از آنها به عنوان راهنمای دقیقی در تعیین موقعیت دندانهای ثنایا استفاده کرد.27
ثبت لبخند خودبه خودی بیمار نیز می تواند به منظور اهداف تشخیصی ارتودنسی توصیه شود. به دلیل ماهیت دینامیک لبخند خودبه خودی، ثبت تصاویر ویدیویی دینامیک ترجیح داده می شود.21،20،9 روابط لب-دندان از الگوی پیوسته ای حین حالت استراحت طبیعی و حین صحبت کردن و لبخند زدن خود به خودی تبعیت می نماید.
تصویر 8-3 A و E، بیمار، پسر جوانی با مال اکلوژن دیپ بایت قدامی است. E، تصویر حالت استراحت نشان دهنده ی آن است که نباید دندانهای ثنایای ماگزیلا را اینترود کرد. B و C، اینتروژن دندانهای ثنایای مندیبل با استفاده از CNA overlay arch 0.025×0.017 اینچی از double tube های روی مولرهای اول مندیبل. نتیجه ی نهایی نشان دهنده ی (D) تصحیح اوربایت و (F) نمایش مناسب دندانهای ثنایای ماگزیلا در حالت استراحت لب ها است.
دانلود زیبایی در نمایش دندانها و طرح لبخند قسمت2 انتشارات آرتین طب