لازمه درمان ارتودنسي نوين اهداف فانکشنال و زيبايي است. حرکت دندانها، تغيير در رشد و جراحي نه تنها براي رسيدن به اکلوژن مناسب بلکه به منظور زيبايي مورد استفاده قرار مي‌گيرند. تصويربرداري ديجيتال داراي 3 کاربرد وسيع مي‌باشد : (1) گرفتن عکس (راديوگرافي ديجيتال و جايگزيني عکاسي بافيلم و ثبت آن در سوابق ارتودنسي). (2) بهبود کيفيت ارتباط (شامل ارتباط دکتر با بيمار و ارتباط دکتر با دکتر) و (3) طرح درمان و کميت بخشيدن به درمان.
تاريخچه
از تصويربرداري ديجيتال ابتدا در جراحي ارتوگناتيک استفاده شد 2و1 . امروزه استفاده از آن وسعت بسياري از طرح ريزي درمان تا برقراري ارتباط پيدا کرده است .
در ارتودنسي و جراحي دهان ؛ تکنولوژي تصوير برداري محدود به اصلاح2 تصوير بود . پس از اينکه تصاوير پروفايل به روشهاي سنتي تهيه مي‌شدند ، اين تصاوير با کمک کامپيوتر cut و paste مي‌شدند تا پيش بيني حرکت دندان و استخوان را نشان دهد . در جراحي پلاستيک اين روش کمک بسياري به برقراري ارتباط بين بيمار و دکتر مي‌کرد . همچنين در جراحي ارتوگناتيک و ارتودنسي تغييرات اساسي صورت به کمک اين روش به طور تقريبي به بيمار نشان داده مي‌شد ؛ هر چند روابط دنداني و استخوان زيرين در آن قابل مشاهده نبود. به عنوان مثال هنگاميکه براي تصحيح مال اکلوژن کلاس II نياز به جلوآوردن فک پايين باشد تغيير توسط مقدار بهبود مورد نياز در نيمرخ ديکته مي‌شود ، اما نمي‌توان حرکت دندانها را توسط cut و paste کردن نشان داد . در واقع ، مقدار حرکت فک پايين بيشتر از اينکه توسط نيازهاي زيبايي تعيين شود ، براساس نيازهاي فانکشنال تعيين مي‌شد .
همانطور که تصويربرداري پيشرفت کرد، تنظيمات مورد نياز ساده‌تر شد. اين عمل توسط سوپرايمپوزيشن و اندازه‌گيري سفالوگرام‌ها و تصوير پروفايل2 ممکن شد که به ارتودنتيست يا جراح اين اجازه را مي‌دادند که روابط بافت سخت/ بافت نرم را مشاهده کنند. در حاليکه تلاشهاي گذشته معطوف به پروفايل صورت بود، گامهاي بزرگي در تصويربرداري فرونتال و سه بعدي برداشته شده است.3 و4
گرفتن وذخيره‌سازي تصوير به منظور رکوردهاي ارتودنسي
تصويربرداري در تمامي بخشهاي ارتودنسي مي‌تواند مفيد باشد، مانند : تشخيص و طرح درمان، برقراري ارتباط و مشاوره، مديريت پايگاه دادها (توسط تصاوير کامپيوتري)، کار با نرم افزارهاي مديريت درمان ، برقراري ارتباط با مطب هاي ديگر توسط اينترنت و بسياري حيطه هاي ديگر که هنوز کاملاً درک نشده است.
سوابق ارتودنسي براي پيش بيني تصاوير ديجيتال مورد نياز مي‌باشند . سوابق شامل قالب هاي ارتودنسي، راديوگرافي پانوراميک ديجيتال ، فيلم سفالومتري ديجيتال و تصاوير کاملي از دندانها و صورت مي‌باشد .
راديوگرافي ديجيتالي
همانطور که در فصل 5 بحث شد ، راديوگرافي ديجيتال فوايد بسياري نسبت به راديوگرافيهاي فيلمي دارد که شامل موارد زير است :
- امکان مشاهده فوري عکس را در حضور بيمار ايجاد مي‌نمايد .
- احتمال اشتباه قراردادن فيلم را در پرونده بيمار ديگر کاهش مي‌دهد .
- احتمال خطا در کد گذاري فيلم کاهش پيدا مي‌کند يا حذف مي‌شود . زيرا فيلم ها به سرعت کد گذاري مي‌شوند . اگر يک فيلم راديوگرافي معمولي به اشتباه در کاست قرار داده شود سمت چپ ممکن است به عنوان راست علامت گذاري شود و بالعکس . ( هر چند برخي سيستم هاي تصوير برداري هنگام پرتونگاري نام بيمار وعلامت سمت راست و چپ را ثبت مي‌کنند )
- امکان تصحيح فوري کنتراست و روشنايي تصوير وجود دارد .
- اندازه گيري تصوير را سرعت مي‌بخشد .
- سوپرايمپوز و يا روي هم قرار دادن تصاوير را آسانتر مي‌کند .
عکسبرداري ديجيتالي
قوانين استاندارد سازي تصوير
تکنيک صحيح عکس برداري همان ملزومات سفالومتري راديوگرافي را نياز دارد : (1) وضعيت استاندارد قابل چرخش سر . (2) شرايط مطلوب وضعيت طبيعي قرار گرفتن سر ( NHP ) . (3) کمترين بزرگنمايي و تغيير شکل تصوير . (4) تکرار پذيري .
تصوير برداري نيازهاي ديگري نيز دارد که براي ثبت و ارزيابي موثر تصاوير مهم مي‌باشد که شامل موارد زير است : (1) کنترل بزرگنمايي و يا تغيير شکل ايجاد شده توسط سخت افزار ( مانند : دوربين ، صفحه نمايش ، نرم افزار و سفالوگرام‌ها) ، و (2) نور پردازي صورت . با فتوگرافي ديجيتال علاوه بر سه فتوگراف استاندارد (فرونتال در حال استراحت، فرونتال در حال لبخند و پروفايل در حال استراحت) فتوگراف هاي 45 درجه در حال لبخند و 45 درجه در حال استراحت نيز تهيه مي‌گردد . اين تصاوير اضافه به متخصص اين اجازه را مي‌دهد که لبخند طبيعي بيمار را از 3 جهت بررسي کند اما پروفايل و يا “تصوير از روبرو” اين اجازه را نمي‌دادند.5
پس از صحبت با بيمار متخصص ارتودنسی مي‌بايست روابط انسيزور با لب را بررسي کند : (1) رابطه لبه برنده ثناياي بالا با لب پايين در حال استراحت (2) مقدار lip incompetency هنگاميکه لب ها در حال استراحت هستند . (3) مقدار ديده شدن انسيزور در حالت استراحت (4) مقدار ديده شدن انسيزور در لبخند (5) مقدار ديده شدن لثه در لبخند
هنگاميکه تصاوير ديجيتال گرفته شد روابط بافت سخت و بافت نرم را مي‌توان به خوبي به بيمار انتقال داد. بعلاوه ، اگر در بيماري ، 90% از انسيزور ها در حال استراحت ديده شوند و در حال لبخند 4 ميلي متر از لثه مشخص گردد متخصص بايد تعيين کند که آيا مشکل عمودي به علت ارتفاع زياد ماگزيلا است و يا نمايش ناکافي مينا است (که مي‌تواند شامل روش غير فعال دندان يا سايش بيش از حد باشد) . طرح درمان به نوع تشخيص بستگي دارد . اگر تاج کلينيکي 7 ميلي متر اندازه گيري شود و لب برنده دندانها سايش بيش از حد نشان ندهند، ممکن است با تغيير مناسب در تاج کلينيکي و لثه بتوان تغيير اساسي ايجاد کرد.