آناليز Tweed فصل11

دانلود در انتهای فصل

James L.vaden
Herbert A.klontz

اساس این ایده که سیستم دندانی دارای ابعاد محدودی است، پایه واساس درمان با ثبات ارتودنسی است 1 . مفهوم ابعاد سیستم دندانی باید اساس فلسفه تشخیص و درمان باشد .

پس از سالها مطالعهء کلینیکی ، مدرسان دوره آموزشی (( Tweed )) یک سیستم آنالیز تشخیصی افتراقی را طراحی کردند 2. این سیستم به متخصص این اجازه را می دهد که مشکل بیمار را به سه دستهء صورتی – اسکلتی و دندانی تقسیم کند و به اهداف از قبل تعیین شده دست یا بند . اندازه گیریهای سفالومتری خطی و زاویه دار در هر دو سیستم آنالیز تشخیص افتراقی و هم در آنالیز جمجمه و صورت توضیح داده می شوند .

مثلث تشخیصی صورت Diagnostic facial Triangle

هر گاه نامی از Tweed برده می شود در کنار آن مثلث تشخیصی صورت نیز مطرح می شود ( شکل 1-11 و 2-11 ) . Tweed شغل حرفه ایی خود را وقف مطالعهء دربارهء حدود قدامی dentition کرد . مثلث تشخیصی هنگامیکه با اندازه گیریهای دیگر سفالومتریک استفاده شود اطلاعات با ارزشی دربارهء الگوی اسکلتی به منظور طرح درمان و تشخیص به ما می دهد . این مثلث امروزه به همان میزان زمان Tweed ارزش استفاده دارد .

مثلث تشخیصی Tweed از زاویه پلان فك پايين – فرانکفورت ( FMA) ، زاویه انسیزور فك پايين– فرانکفورت (FMIA) و زاویه پلان انسیزور فك پايين–( IMPA ) تشکیل می شود . روابط میان این سه زاویه اطلاعات تشخیصی در ارتباط با الگوی عمودی صورت ، رابطهء میان دندانهای انسیزور فك پايين با قاعده استخوان و مقدار نسبی جلو زدگي یا عدم جلوزدگی صورت را به ما می دهد . با اینکه مقادیر میانگین FMA ، FMIA و IMPA به ترتیب 25 ، 68 و 87 درجه می باشد دانستن این مطلب بسیار حائز اهمیت می باشد که این میانگین با الگوی اسکلتی به مقدار قابل توجهی تغییر می کنند . در صورتیکه الگوی اسکلتی از نظر عمودی نرمال باشد ، این اندازه گیریها به مقدار زیادی با پروفایل مطلوب صورت منطبق می شوند .

زاویه فرانکفورت با ثنایای پایین (Frankfort – mandibular incisors angle)

در افرادی که FMA 22 تا 28 درجه دارند ، FMIA مناسب برابر 68 می باشد . ( شکل 1-11 و 2-11 ) و در صورتیکه FMA 30 درجه و یا بیشتر باشد FMIA مناسب 65 درجه است . Tweed معتقد بود ارزش FMIA نشان دهندهء مقدارهماهنگی بین صورت تحتانی و حد قدامی دنتیشن می باشد 3 . Tweed سفالوگرامهای 37 بیمار متوالی را مطالعه کرد و یافته هایش را در کنار یافته های Brodie4 ، Downs5 و Broad bent6 قرار داد . او دریافت در بیماران زیبا بدون توجه به FMA زاویه FMIA 62 تا 70 درجه می باشد . این مطلب سبب شده Tweed فرمول خودش را با توجه به عمود کردن ثنایاهای مندیبل برای تصحیح سفالومتری پیشنهاد دهد:
هنگامیکه FMA 21 تا 29 درجه است ، FMIA می بایست 68 درجه باشد .
هنگامیکه FMA 30 درجه و یا بیشتر است ، FMIA می بایست 65 درجه باشد .
هنگامیکه FMA 20 درجه و یا کمتر است ، IMPA نباید از 92 درجه بیشتر شود .

شکل 1-11 و 2-11 يک مثلث تشخيصي نرمال به خوبي با يک صورت با پروفايل مطلوب هم خواني دارد .

شکل 3-11 روش تویید براي محاسبه تصحيح سفالومتري . ارقام به ميلي متر از موقعيت حقيقي لبهء انسيزال انسيزورهاي فك پايين به موقعيت مطلوب در ۲ ضرب مي شود .

تصحیح سفالومتری Tweed را می توان به روش زیر بر روی یک رادیوگراف اندازه گیری کرد ( شکل 3-11):

1- مثلث Tweed را بر روی سفالوگرام بکشید .

2- یک خط چین از آپکس دندان انسیزور فك پايين به سمت بالا کشیده می شود تا پلان فرانکفورت را دریک زاویه 65 درجه قطع کند .

3- فاصلهء بین خط توپر ( شیب موجود در دندان انسیزور فك پايين ) و خط چین ( شیب مطلوب فرضی در دندان انسیزور فك پايين ) را اندازه بگیرید ( برحسب میلی متر ) این فاصله همان مقداریست که دندانهای انسیزور فك پايين می بایست به سمت لینگوال tip شود تا حداقل شرایط برای ی FMIA 65 درجه ایی فراهم گردد .

4- رقم به دست آمده برحسب میلی متر از موقعیت مطلوب لبه دندانهای انسیزور فك پايين تا موقعیت حقیقی لبهء دندانهای انسیزور فك پايين را در 2 ضرب کنید تا برای هر دو قوس تخمین زده شود .

شکل 4-11 و 5-11 صحت FMIA را نشان می دهند . این دو بیمار از نظر الگوی اسکلتی و رابطه انسیزور فك پايين به فك بالا بسیار متفاوت است . بیمار شکل 4-11 دارای زاویه زیادmandibular plane و دندانهای انسیزور عمودی فك پايين می باشد ، در حالیکه بیمار شکل 5-11 دارای زاویه کم mandibular plane و دندانهای انسیزور فك پايين جلو زده می باشد . با این حال FMIA های آنها پس از درمان به ترتیب 66 و 68 درجه می باشند . اصل Tweed کهFMIA به عنوان نشانگر خوبی از بالانس صورت می باشد در طول 50 سال گذشته بارها توسط این دو مثال و مثالهای بسیار دیگر به اثبات رسیده است .

زاویه فرانکفورت – پلان فک پایین (Frankfort – mandibular plane angle) :

اهمیت FMA در این است که نشان دهندهء مسیر رشد تحتانی صورت به هر دو صورت افقی و عمودی می باشد . دامنه نرمال برای این زاویه 22 تا 28 درجه می باشد ( شکل 1-11 و 2-11 ) . FMA بالاتر از 30 درجه نمایانگر رشد عمودی می باشد در حالیکه FMA کمتر از دامنه نرمال نشان دهنده رشد افقی می باشد . این زاویه یک شاخص عالی برای کنترل عمودی در طی مکانوتراپی می باشد و می بایست در طول درمان به دقت کنترل گردد. افزایش در FMA در طول درمان بیماری با FMA متوسط تا بزرگ در شروع درمان نمایانگر چرخش downward و backward می باشد که در نتیجهء سیستم نیروی کنترل نشدهء ارتودنسی می باشد .

زاویه انسیزور – پلان فک پایین (Incisor – mandibular plane angle) :

IMPA موقعیت دندانهای انسیزور فك پايين نسبت به پلان فك پايين را نشان می دهد ( شکل 1-11 و 2-11 ) از آن به عنوان یک راهنما در بررسی دندانهای قدامی نسبت به قاعده استخوانی استفاده می شود . زاویه 87 درجه ایی IMPA نشان می دهد که موقعیت دندان انسیزور فك پايين نرمال است و نمایانگر بالانس و هماهنگی پروفایل نیمه تحتانی صورت می باشد . اگر FMA بیشتر از نرمال باشد ، ممکن است نیاز شود با عمود کردن دندانهای انسیزور فك پايين این مساله جبران شود . ( شکل 6-11 ) بالعکس ، در صورتیکه FMA کمتر از نرمال باشد ممکن است به ثنایاها اجازه داده شود که موقعیت قبل از درمانشان را جهت جبران حفظ کنند( یعنی موقعیت شیب دارتری داشته باشند ) ( شکل 7-11 ) ، به منظور حذف کراودینگ ویا برای level کردن curve of spee نباید دندانهای انسیزور فك پايين جلو زده شوند .

شکل 6-11 تريسينگ پس از درمان يک بيمار با اف ام ای بیشتر از نرمال

شکل 7-11 تریسینگ یک بیمار اف ام ای کمتر از حد طبیعی

سیستم آنالیز تشخیصی (Tweed –Merrifield) :

مثلث Tweed اساس آنالیز تشخیصی Tweed-Merrifield را تشکیل می دهد . شاخص های دیگر سفالومتری که روابط قدامي-خلفي روابط عمودی ، و ارزیابی بافت نرم را نشان می دهند می بایست به همراه مثلث تشخیصی صورت استفاده شوند . در ادامه شاخصهای دیگر و نحوه به کارگیری آنها در سفالومتریک توضیح ونشان داده شده است .

( SNA )

این زاویه موقعیت نسبی قدامی خلفی فك بالا نسبت به قاعده جمجمه را نشان می دهد 8 . میزان 80 تا 84 درجه ایی در انتهای رشد و نرمال تلقی می شود.

( SNB )

این زاویه رابطهء افقی فك پايين نسبت به قاعده جمجمه را نشان می دهد . ( شکل 9-11 ) میزان 78 تا 82 درجه ایی نشان دهندهء موقعیت نرمال قدامي-خلفي فك پايين می باشد 8 . میزان کمتر از 74 درجه و بیشتر از 84 درجه ممکن است نشان دهد که جراحی ارتوگناتیک کمک با ارزشی به درمان خواهد کرد .

( ANB )

این زاویه مهم رابطهء قدامی خلفی فك بالا نسبت به فك پايين را نشان می دهد ( شکل 10-11) 8 . دامنه نرمال 1 تا 5 درجه است . همچنان که Cl II مال اکلوژن شدیدتر می شود ، میزان ANB افزایش می یابد . زاویه ANB بیشتر از 10 درجه نشان دهنده این است که ممکن است جراحی مورد نیاز باشد . زاویه منفی ANB دلالت بیشتری برعدم تناسب افقی صورت دارد.

شکل 8-11 اس ان ای ۸۰ تا ۸۴ در انتهاي رشد نرمال مي باشد.شکل 8-11 اس ان ای ۸۰ تا ۸۴ در انتهاي رشد نرمال مي باشد.

شکل 9- 11 اس ان بی ۸ تا ۸۲ درجهايي نمايانگر موقعيت نرمال قدامي- خلفي فك پايين مي باشد.

شکل 10-11 ای ان بی نرمال ۱ تا ۵ درجه است.

Point A/point B to Occlusal plane :

این شاخص ، رابطه قدامي-خلفي فك بالا به فك پايين را نشان می دهد و از زاویه ANB دقیقتر است زیرا در طول پلان Occlusal اندازه گیری ی شود ( شکل 11-11 ) اگر مقدار آن بیشتر از نرمال 0 تا 4 میلی متر باشد درمان سخت تر می شود . صافی یا شیب پلان اکلوزال بر روی Ao-Bo تاثیر خواهد گذاشت زیرا این اندازه گیری بین خطوط عمودی از نقطهء A تا نقطهء B بر روی پلان اکلوزال انجام می شود .

پلان اکلوزال ( OP )

این شاخص دنتواسکلتال11 توسط زاویه پلان اکلوزال و پلان فرانکفورت تعیین می شود. ( شکل 12-11) دامنه نرمال 8 تا 12 درجه است که در بیماران زن ومرد در حدود 2 درجه تفاوت دارد . شیب OP در آقایان 9 درجه و در خانمها 11 درجه است . مقادیر بیشتر و یا کمتر از این دامنه نشان دهندهء سختی درمان می باشد . افزایش در cant اکلوزال پلان در طول درمان نشان دهندهء از دست رفتن کنترل عمودی می باشد و تمایل به بی ثباتی دارد زیرا زاویه پلان اکلوزال توسط بالانس عضلات ، به خصوص عضلات mastication ، تعیین می شود . پلان اکلوزال OP معمولاً پس از درمان فعال ارتودنسی تمایل به بازگشت به حالت اولیه اش دارد ، اگر این پلان در طول درمان tip شده باشد باعث رابطه نامطلوب دنتیشن می شود .

Z-angle :

محدوده طبیعی زاویه بین خط نیم رخ لب – چانه12 و فرانکفورت 70 تا 80 درجه می باشد . مقدار ایده آل بین 75 تا 78 درجه می باشد که بستگی به سن و جنسیت دارد . زاویه – Z نمایانگر تلفیق مقادیر FMA ، FMIA ، IMPA و قطر بافت نرم می باشد زیرا همه تاثیر مستقیمی بر روی بالانس صورتی دارند ( شکل 13-11 ) . Z-angle در ارتباط با جابجایی دندانهای قدامی اطلاعات مناسبی به ما می دهد . در صورتیکه بیمار دارای FMA نرمال 25 درجه باشد ، و FMIA نرمال و 68 درجه و بافت نرم مناسب باشد ، آنگاه Z-angle می بایست تقریباً 78 درجه باشد . اگر هر کدام از 3 اجزاء در دامنه مناسب نباشد ، می بایست تعیین شود که کدام طبیعی نیست و علت آن چیست . سپس می توان موقعیت دندان را به گونه ایی تا به تعادل مطلوبی دست یافت .

شکل 11-11 دامنه نرمال ۰ تا ۴ ميلي متر مي باشد .

شکل 12-11 : پلان اکلوزال . دامنه نرمال 8 تا 12 درجه در بیماران زن و مرد در حدود 2 درجه تفاوت دارد . شیب متوسط در OP به ترتیب در آقایان 9 ودر خانمها 11 درجه است .

شکل 13-11: Z-angle . در یک بیمار با FMA نرمال 25 درجه ، FMIA 68 درجه و وجود بافت نرم مناسب، ارزش Z-angle می بایست تقریباً 78 درجه باشد .

قطر لب بالا Upper lip thickness ( UL ) .

UL بر روی Z-angle تاثیر خواهد داشت ( شکل 14-11 ) . لب بالا معمولاً با بلوغ نازک می شود اما با عقب بردن دندانهای انسیزور فك بالا کلفت تر می شود . تقریباً به ازای هر 4 میلی متر عقب بردن دندان انسیزور ، 1 میلی متر لب بالا قطورتر می شود .

قطر کلی چانه Total chin thickness (TC)

چانه استخوانی و بافت نرم آن در پوگونیون روی نیمرخ بافت نرم و زاویه Z تاثیر می گذارد 13. ( شکل 15-11 ) اندازه پوگونیون با بلوغ بزرگتر می شود و این حالت در مردها بیشتر از زنان است . قطر بافت نرم چانه ( TC ) می بایست با ضخامت لب بالا برابر باشد . اگر این نسبت 1:1 نباشد ارتودنتیست می بایست توسط جابجایی دندانهای انسيزور آنرا جبران نماید . کوچکی ویا ازدیاد total chin در Z-angle نمایان می شود و سختی درمان را افزایش خواهد داد .

ارتفاع خلفی صورت ( PFH )

PFH اندازه گیری میلی متری ارتفاع ریموس می باشد که از articular ، و مماس با شاخه صعودی ریموس ، تا پلان مندیبل اندازه گیری می شود ( شکل 16-11) این شاخص عمودی بسیار مهم می باشد و بر روی شکل صورت هم از لحاظ افقی و هم عمودی تاثیر دارد . افزایش در PFH برای حرکت در جهت خلاف عقربه های ساعت یا بسته شدن فك پايين ضروری می باشد . رابطهء آن با طول قدامی صورتی زاویه FMA را تعیین میکند و همچنین دریک کودک در حال رشد که دارای Cl II مال اکلوژن است ، رشد ریموس نسبت به تغییرات ارتفاع قدامی صورت هم از لحاظ تناسب و هم حجم بسیار مهم است .

ارتفاع قدامی صورت ( AFH )

AFH یک اندازه گیری میلی متری است که از پلان Palatal به mentom اندازه گیری می شود ( شکل 17-11 ) مقدار طبیعی AFH برابر 65 میلیمتر است . اگر این شاخص به مقدار 5 میلی متر از حد نرمال بیشتر و یا کمتر شود نیاز به کنترل دقیق دارد .در تصحیح مال اکلوژن کلاس دو می بایست افزایش AFH را با استفاده از کنترل extrusion مولار فك پايين و فك بالا با بکارگیری نیروی intrusive بر روی بخش قدامی فك بالا محدود کرد .

شکل 14-11: UL . این مقدار بر روی Z-angle تاثیر دارد

شکل 15-11 کاهش و يا افزايش ضخامت کلي چانه

شکل 16-11 پی اف اچ

نسبت FHI ) AFH : PFH)

در سال 1992 ، Andre Horn15 نسبت AFH به PFH را توضیح داد . نسبت نرمال AFH به PFH مفدار 0.65 تا 0.75 می باشد . اگر مقدار FHI کمتر ویا بیشتر از نرمال باشد مال اکلوژن پیچیده تر و درمان سخت تر می گردد . اگر این شاخص 0.85 باشد نشان دهنده عدم تناسب شدید بوده که در بیماری یا FMA کم و رشد زیاد ریموس یا تکامل عمودی ارتفاع قدامی صورت دیده می شود همچنان که این شاخص به 0.60 نزدیک می شود ، الگوی کرانیوفاسیال به گونه ای تغییر می کند که در آن رشد ارتفاع ریموس کم می شود یا ارتفاع قدامی صورت افزایش می یابد که هر دوی این موارد جزء مشکلات شدید عمودی اسکلتی می باشند .

آنالیز کرانیو فاسیال :

بنیاد بین المللی Charles H .Tweed مطالعات سفالومتریک بسیاری انجام داده است که اطلاعات به دست آمده از این مطالعات قسمت اساسی سیستم آنالیز تشخیص افتراقی را تشکیل می دهد .

Gramling تعداد زیادی از مال اکلوژن های درمان شده موفق و ناموفق را از اعضای بنیاد Charles H . Tweed جمع آوری کرد مقایسهء نتایج این مطالعه در جدول 1-11 نشان داده شده است . در نمونه موفق، FMA ثابت بوده است ، FMIA افزایش یافته است و IMPA کاهش پیدا کرده است . در نمونه های ناموفق FMA افزایش پیدا کرده ، FMIA ثابت باقی مانده است و یا به مقدار بسیار اندکی کاهش یافته است و IMPA افزایش یافته و یا ثابت مانده است . افزایش در Z-angle در نمونه های ناموفق به تعداد نمونه های موفق یافت نشد . کاهش SNA نیز اینچنین بود ، اما کاهش Ao-Bo در نمونه های ناموفق به مطلوبی نمونه های موفق نبود . مقادیر Y-axis و SNB در هر دو نمونه ها یکسان باقی ماند .

شکل 17-11 مقدار ٦٥ ميليمتر براي يك كودك ١٢ ساله، طبيعي در نظر گرفته مي شود.

با مطالعه داده های جمع آوری شده برای این دو نمونه ، این نتیجه حاصل شد که در درمانهای Cl II ناموفق موقعیت دندان انسیزور فك پايين تصحیح نشده بود ، و یا اگر هم تصحیح شده بود ، استفاده نامناسب از الاستیکها Cl II به منظور به دست آوردن روابط دندانی قدامي-خلفی تصحیح آنرا به خطر انداخته بود .

با توجه به مطالعات ، Gramling شاخص احتمال ( probabillity index ) را فرمول بندی کرد ( جدول 2-11 ) . او فاکتور دشورای را ، طراحی کرد و ارقام خاصی را به هر متغییر تخصص داد تا (1) روشهای تشخیصی را تقویت کند (2) روشهای درمانی را هدایت کند (3) موفقیت ویا شکست درمان را پیش بینی کند . امید می رفت که این شاخص بتواند باعث مجزا کردن Cl II مال اکلوژن هایی که نیاز به درمان ارتودنسی دارند از آنهایی که نیاز به جراحی دارند بشود . شاخص احتمال probability ، براساس این فرضیه بود که کنترل FMA، ANB، FMIA، OP، SNB کلید اصلی موفقیت ویا شکست تصحیح اتودنسی Cl II مال اکلوژن می باشد . بازنگری شاخص احتمال توسط Gramling در جدول 3-11 آمده است .

در مطالعه دیگری ، Gebeck و Merrified به مقایسه یک نمونهء موفق با یک نمونه ناموفق و یک نمونه کنترل Cl II پرداختند . آنها به این نتیجه رسیدند که تصحیح موفقیت آمیز Cl II نیاز به کنترل AFH و PFH ویا به عبارت ساده تر بعد عمودی دارد .

با استفاده از اطلاعات به دست آمده از تحقیق ذکر شده آنالیز صورتی کرانیال طراحی شد 2( جدول 4-11) این آنالیز جزء بسیار مهمی در تشخیص می باشد ، و شامل 6 شاخص سفالومتری می باشد ارتباط این شاخص ها و مقدار ریاضی آن توسط آمار سنجیده می شود در تعیین سختی مال اکلوژن با در نظر گرفتن تشخیص و اهمیت درمان هر یک از این شاخص ها مورد بررسی قرار می گیرد .

FMA ، FHI و پلان اکلوزال نسبت به زاویه FH هنگامیکه به شکل گروهی استفاده شوند دارای اهمیت می باشند . این مقادیر شامل اجزاء عمودی اسکلتی صورت می باشد . مشکلات عمودی اسکلتی می تواند به صورت افزایش AFH و کاهش PFH و یا برعکس به صورت افزایش PFH و کاهش AFH باشد . اگر طول صورت چه قدامی وچه خلفی نامتناسب باشد تصحیح مال اکلوژن سخت تر خواهد بود .

بخش اسکلتی قدامي-خلفي آنالیز کرانیوفاسیال از SNB و ANB تشکیل شده است . چنانچه در بیماری ANB زیاد به علتSNB کم باشد درمان قدامي-خلفي سخت تر از زمانی خواهد بود که ANB زیاد به علت ازدیاد SNA باشد . SNB کم نیاز به درمان دارد و اگر نتیجه مطلوب مورد انتظار است جراحی ارتوگناتیک ممکن است نیازباشد.

شاخص Z-angle تنها اندازه گیری سفالومتری غیر اسکلتی در آنالیز کرانیوفاسیال می باشد . از آنجائیکه این زاویه توازن و یا عدم تعادل اسکلتی را نشان می دهد در این آنالیز آمده است .

به منظور محاسبه درجه دشواری ، میزان انحراف مقادیر سفالومتری از محدوده طبیعی آنها ، تعیین می گردد. به عنوان مثال ، Z-angle 53 درجه 17 درجه از دامنه نرمال کمتر است ( 70 تا 80 ). سپس این رقم در فاکتور سختی difficalty factor که در این مثال 2 است ضرب می شود . درجهء سختی این ارزش سفالومتری 34 است. مجموع درجات دشواری برای هر شخص سفالومتری نمایانگر دشواری کلی می باشد .

محدوده دشواری کلی جمجمه و صورت که از نظر کلینیکی مهم هستند در جدول 5-11 آمده اند . این دامنه ها تنها به منظور هدایت متخصصین می باشد و می بایست به همراه آنالیز فضا استفاده شوند .

شاخص های سفالومتری مطرح شده و آنالیزکرانیوفاسیال در سوابق 3 بیمار پایین نشان داده شده است .

شکل 18-11 : الگوی اسکلتی Hyperdivergent.

بیمار 1 :

سفالوگرام بیمار ، تریسینگ و شاخص های سفالومتری آن در شکل 18-11 نشان داده شده است . FMA زیاد ، FMIA کم ، ANB زیاد و FHI کم نمایانگر یک بیمار hyperdivergent می باشد . هنگامیکه شاخص های سفالومتریک در آنالیز کرانیال فاسیال استفاده می شوند ، میانگین 163 نشان دهندهء درمان بسیار مشکل است.

سفالوگرام بيمار ، تريسينگو شاخصهاي سفالومتري آن در شکل 18-11 نشان داده شده است.

بیمار 2 :

همانطور که در شکل 19-11 نشان داده شده است ، FMA کم ، Z-angle خوب ، FHI زیاد و ANB بزرگ نشان دهدهء یک مشکل اسکلتی شدید می باشد total آنالیز کرانیوفاسیال 138 می باشد .

برای هر دو بیمار 1 و 2 ، دشواری کلی کرانیوفاسیال نسبتاً زیاد می باشد . دشواری تصحیح هر مال اکلوژن وابسته به نوع سیستم دندانی – یعنی میزان کراودینگ ، رایطه قدامي-خلفي اکلوزال و موارد دیگر می باشد .

شکل 19-11 الگوی اسکلتی دشوار

بیمار 3

مقادیر نرمال FMA ، FMIA ، Z-angle و ANB میانگین آنالیز کرانیوفاسیال به مقدار 20 را نشان می دهد . (شکل 20-11 ) در نتیجه این بیمار هیچگونه مشکل شدید اسکلتی ندارد . این مال اکلوژن کاملاً دندانی می باشد و درمان آن بسیار ساده تر از مشکلات شکل 18-11 و 19-11 می باشد .

شاخص های سفالومتریکی که توصیف شد آنهایی هستند که در حال حاضر در دوره مطالعاتی Tweed استفاده می شوند . استفادهء آنها به شکل یک گروه تصویر دقیقی از الگوی اسکلتی بیمار را به متخصص می دهد . می بایست تاکید کرد که هیچ شاخص سفالومتریک بی نقص نمی باشد . هر کدام آنها در شرایط خاصی نمایانگر مشکلی می باشند ؛ هیچ شاخصی را نباید مستقل از شاخص های دیگر استفاده کرد . هر چند استفادهء گروهی از شاخص ها معمولاً تصویر بسیار دقیقی از مشکلات اسکلتی بیمار را می دهد .

شکل 20-11 شاخص هاي نرمال سفالومتريک و مال اکلوژن دنداني. هيچگونه مشکل اسکلتي شديد ديده نمي شود.

دانلود فصل یازدهم از کتاب رادیوگرافی سفالومتری از مبانی تا تصویربرداری سه بعدی (آناليز Tweed) انتشارات شایان نمودار