ظهور تکنولوژی مینی ایمپلنت، به گسترده کردن توانایی های ارتودنسی ادامه داده است. می توان با کاربرد اصول بیومکانیکی انکورج اسکلتی بر سختی های انواع خاصی از حرکات دندانی، غلبه نمود. این اصول پتانسیل بیشتری برای رسیدن به نتیجه ی زیبایی ایده آل نیز دارند. این فصل استفاده از انواع مختلف انکورج اسکلتی و ملاحظات لازم در رسیدن به اهداف زیبایی ایده آل را توضیح می دهد.
مینی ایمپلنت های ارتودنسی در سالهای اخیر، محبوبیت روزافزونی را به دلیل کاربرد متنوع در درمان ارتودنسی، حداقل تهاجم و هزینه ی پایینشان کسب کرده اند.1-5 اندازه ی کوچک آنها امکان قرارگیری آنها در نقاط مختلف را فراهم می کند. امروزه، زائده ی آلوئولار ارجحترین محل قرار دادن آنها است. با این وجود، میزان بقای ایمپلنت های قرار گرفته در ریج آلوئولار به دلیل تنوعات کیفیت استخوان و خطر تماس با ریشه، نیاز به بهبود دارد؛ چرا که میزان شکست فعلی آنها حدود %10 تا %30 است.6-11 به نظر می رسد عوامل زیر با از دست رفتن زودهنگام یا tipping مینی ایمپلنت ها مرتبط باشند:
سایر نواحی هم چون قدام کام و ناحیه ی منتال، شرایط بسیار بهتری برای دستگاههای انکورج موقتی (TAD) فراهم می کنند؛ چرا که میزان و کیفیت استخوانی بالاتری دارند.27 استفاده از TADs در قدام کام و ناحیه ی منتال، خطر آسیب به ریشه را از بین برده و TADs را از مسیر حرکت دندان خارج می کند.
در بالای مینی ایمپلنت Benefit، یک شیار داخلی قرار دارد (تصویر 1-18؛ PSM, Tuttlingen, Germany; PSM North America, Indio, CA). این مینی ایمپلنت از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده (Grade 5: Ti-6Al-4V) و به دلیل طراحی شیار self-drilling می توان آن را بدون predrilling با یک هندپیس، وارد استخوان نمود. ابعاد موجود آن، قطرهای 2 و 2.3 میلیمتری و طول های 7، 9، 11، 13 یا 15 میلیمتری است. می توان 4 نوع مختلف از اباتمنت های استنلس استیل را بر روی مینی ایمپلنت با استفاده از یک پیچ ثابت کننده ی کوچک (که درون اباتمنت ادغام شده است)، ثابت کرد (تصویر 2-18). این پیچ قادر است درون اباتمنت بچرخد اما نمی تواند از آن بیرون بیفتد. انواع مختلف اباتمنت امکان ساخت دستگاه های متنوعی برای کاربردهای گسترده ی بالینی را فراهم می سازند. محل قرار دهی اصلی مینی ایمپلنت های Benefit، در قدام کام و نواحی بی دندانی زائده ی آلوئولار است.
می توان دو مینی ایمپلنت Benefit را به منظور افزایش ثبات و اجتناب از tipping آنها، به سادگی توسط یک Beneplate به یکدیگر جفت کرد (تصویر 3-18؛ PSM). Beneplate یک پلیت استنلس استیل با ضخامت 1.2 میلیمتر است. این پلیت برای پوشاندن فواصل متعدد بین دو مینی ایمپلنت، یک سوراخ گرد و یک سوراخ طویل دارد. این پلیت، در دو طول مختلف در دسترس است و می تواند در فواصل 3.5 تا 14 میلیمتری از مرکز یک مینی ایمپلنت تا مرکز مینی ایمپلنت دیگر قرار داده شود. برای برقراری یک ارتباط با ثبات با دستگاههای ارتودنتیک، Beneplate با سیم استنلس استیل با قطر 1.1 میلیمتری (برای Beneslider، Mesialslider، Mesial-Distal-Slider)، یک سیم استنلس استیل با قطر 0.8 میلیمتری (برای یک Pendulum B، یا مولر اینتروژن توسط مکانیک های Mousetrap)، و یک براکت استنلس استیل (برای ligate کردن بازوی اهرم) موجود هستند (تصویر 3-18). می توان با خم کردن بدنه ی Beneplate و خم کردن سیم، پلیت را با مینی ایمپلنت ها منطبق نمود. پیچ های کوچک ثابت کننده برای ثابت کردن Beneplate بر بالای مینی ایمپلنت ها به کار می روند.
لینک دانلود دستیابی به بهترین نتایج زیبایی با استفاده از مینی ایمپلنت های پالاتال: تکنیک Benefit فصل 18 انتشارات آرتین طب
دندان عقل آخرین دندانی است که رویش کرده و در برخی مواقع نیز به صورت…
اورینگ (O-ring) ارتودنسی کش کوچکی است که به دور براکت ارتودنسی پیچیده شده و وظیفه…
یکی از نگرانی های افراد قبل از اقدام برای ارتودنسی دندان، حساسیت و واکنش آلرژیک…
بعد از نصب براکت های ارتودنسی به روی دندان ها ممکن است، بیماران دچار درد…
در حالیکه براکت های ارتودنسی برای کمک به رفع ناهنجاری های دهان و دندان طراحی…
هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) در دندانپزشکی به استفاده از الگوریتم ها و تکنیک های پیشرفته…