آیا موم ارتودنسی قابل خوردن است؟ در صورت بلعیدن موم ارتودنسی چه اتفاقی می افتد؟ غالبا افرادی که شروع به استفاده از موم ارتودنسی می کنند با این دست از سوالات روبرو می شوند. موم ارتودنسی برای جلوگیری از آسیب دستگاه ارتودنسی ثابت به بافت های داخل دهان استفاده می شود. همیشه احتمال جدا شدن موم و بلعیدن ناخواسته آن وجود دارد. در ادامه به صورت ویژه به این سوال پاسخ می دهیم. همچنین مهمترین نکاتی که باید قبل از استفاده، در حین استفاده و بعد از استفاده از موم ارتودنسی رعایت شود را بیان می کنیم.
خوردن موم ارتودنسی
همیشه احتمال بلعیدن و خوردن ناخواسته موم یا وکس ارتودنسی توسط بیماران وجود دارد. البته با انجام چند نکته ساده که در ادامه آورده می شود می توانید تا حد زیادی مانع اتفاق افتادن این موضوع شوید. اگر بخواهیم به این سوال یک پاسخ کوتاه بدهیم این است که: موم ارتودنسی قابل خوردن نیست و بلعیدن مقادیر کم که اغلب ناخواسته است مشکل جدی ایجاد نمی کند.
چه موقع خوردن موم ارتودنسی می تواند خطرناک باشد؟
خوردن موم ارتودنسی به صورت مکرر در اثر بلعیدن ناخواسته یا به صورت عمد می تواند موجب بیماری های گوارشی مخصوصا یبوست شود. این موم دارای درجه پزشکی است و از مواد غیر سمی تشکیل شده است. با این وجود هدف اصلی طراحی آن جلوگیری از ایجاد التهاب و زخم در بافت های داخل دهان توسط دستگاه ارتودنسی است.
دلایل خوردن موم ارتودنسی
خوردن موم ارتودنسی اغلب در اثر بلع ناخواسته وکس جدا شده اتفاق می افتد. دلیل جدا شدن وکس از محل خود می تواند موارد زیر باشد:
- خارج نکردن موم از دهان پیش از غذا خوردن.
- نصب نادرست یا نقص موم روی براکت یا سیم ارتودنسی ثابت.
- عدم تعویض به موقع موم.
- شل شدن موم در اثر تماس مکرر زبان یا دندان‌ها با آن.
- خیس بودن یا جرم داشتن محل نصب موم.
- حرکات زیاد فک بلافاصله بعد از نصب موم (مانند صحبت کردن).
- نوشیدن مایعات داغ.
نکات مهم برای جلوگیری از بلعیدن موم ارتودنسی
برای اینکه از خوردن و بلعیدن موم ارتودنسی جلوگیری نمایید در درجه اول باید نحوه صحیح نصب و استفاده از موم ارتودنسی را یاد بگیرید. اگر به صورت مکرر دچار این مشکل می شوید به احتمال زیاد از نحوه استفاده و نصب صحیح موم ارتودنسی آگاه نیستید. رعایت نکات زیر می تواند در این زمینه به شما کمک نماید:
- موم را قبل از خوردن غذا، از روی براکت های ارتودنسی بردارید.
- بعد از نصب موم، مدت کوتاهی فک خود را حرکت ندهید.
- موم را به موقع تعویض نمایید.
- محل نصب موم را قبل از استفاده از موم تمیز و خشک کنید.
- از نصب درست موم در جای خود مطمئن شوید.
- به موم زبان نزنید (در اثر عادت یا وسواس).
نگه داشتن طولانی مدت موم در دهان خطر جدا شدن و بلعیدن ناخواسته آن را بسیار زیاد می کند. همچنین خطر تشکیل پلاک و بروز عفونت را در پی دارد. بهترین موقع نصب موم جدید بعد از خوردن غذا (صبح، ظهر، شام)، بعد از نوشیدن مایعات داغ و هنگام تغییر فرم موم یا وکس (آلوده شدن، از دست دادن قدرت چسبندگی) است.
عوارض خوردن موم ارتودنسی
عوارض جدی خوردن موم ارتودنسی معمولا زمانی بروز می کند که بیمار مقدار زیادی از موم را بلعیده یا به صورت مکرر خوردن قطعات کوچک موم اتفاق افتاده باشد. این موضوع بیشتر در کودکان ممکن است اتفاق افتد که کنترل و دقت کمتری در استفاده از وکس ارتودنسی دارند. علائم زیر می تواند نتیجه خوردن مکرر و زیاد موم ارتودنسی باشد:
- ناراحتی گوارشی خفیف: نفخ، سنگینی معده، حالت تهوع.
- یبوست موقت: موم ارتودنسی غالبا قابل هضم نیست و حرکت روده را کند می کند.
- انسداد روده: به صورت نادر در کودکان و افراد دارای مشکل گوارشی دیده می شود.
- عفونت دستگاه گوارش: در اثر خوردن موم آلوده
سنگینی معده و ناراحتی های خفیف گوارشی را می توان با نوشیدن مایعات و مواد غذایی دارای خاصیت ملین رفع نمود. اما در صورت ایجاد مشکلات جدی یا ادامه ناراحتی های خفیف باید به پزشک مراجعه نمایید.
سخن آخر
بنابراین موم ارتودنسی قابل خوردن نیست. اما اگر به دفعات محدود و به طور ناخواسته موم یا وکس ارتودنسی را بلعیدید نگران نشوید. موم ارتودنسی را نباید خورد چون می تواند باعث مشکلات گوارشی خفیف تا جدی شود. این موم غالبا از مواد غیر قابل هضم ساخته می شود و هدف اصلی از تولید آن محافظت از بافت داخل دهان بیمار است. برای جلوگیری از بلعیدن ناخواسته موم ارتودنسی رعایت نکاتی مثل نصب صحیح آن و تعویض به موقع موم ضروری می باشد.
