انواع دستگاه های ارتودنسی و تکنیک های متفاوتی برای درمان بیمارانی که دندان ها در آنها خارج می شود به کار می رود. و روش های متعددی برای تعیین دندانی که باید خارج شود وجود دارد، اگرچه عقیده یکسانی برای انتخاب دستگاه ایده آل یا توافق عمومی در مورد خارج کردن دندان بخصوصی وجود ندارد و این مشکل در سال های آینده باقی خواهد ماند. کاربرد اصول انواع حرکت های دندانی در حین خارج کردن دندان ها، با در نظر گرفتن قانون تعادل باید مورد توجه قرار گیرند. شناخت نیروها و گشتاورهای موجود باعث تصمیم گیری مناسب در طرح درمان می شود و بستگی به مکانیک حرکت ای دندانی دارد. متخصص ارتودنسی با وایرهای باحافظه و طراحی لوپ های ابتکاری می تواند حرکت مورد نظر را، به دست آورد ولی دندان ها می توانند به راحتی بدون لوپ ها و با استفاده از وایرهای ارزان قیمت حرکت کنند. انواع حرکات دندانی توسط وایر بدون لوپ، نیاز به درک گشتاور و نیروها، و قرار دادن محل مناسب خم دارد.
هدف از این فصل، توجه به کاربرد نیروها و گشتاورها در درمان هایی که با خارج کردن دندان توام است، بدن توجه به نوع دستگاه ارتودنسی یا دندان هایی که خارج شده اند، می باشد. متخصص ارتودنسی ممکن است این دستگاه ها را، بدون توجه به نظر اکثریت ارتودنتیست ها و نوع تصمیم گیری برای خارج کردن دندان ها، به کار ببرد. برای ساده تر کردن مطلب فرض می شود که درمان توسط یک وایر کامل بدون لوپ انجام گیرد.
نکات بیومکانیک در خم کردن وایر بدون لوپ
هدف از این فصل عدم استفاده از لوپ نمی باشد. بلکه استفاده از یک روش جایگزین می باشد، که بتواند نیروها و گشتاورهای موجود را، ارزیابی و حرکات دندانی را، پیش گویی نماید.
در ابتدا مقایسه شیار براکت های استاندارد و درجه دار و بررسی روابط زاویه ای به منظور فعال شدن وایر، بحث می شود. وقتی وایر در شیار براکت قرار می گیرد، حتما یک رابطه خم دار برای حرکت دندانی ایجاد می شود. شکل 11-13 نشان می دهد که آیا شیارها در یک راستا می باشند و در وایر خم ایجاد می شود؟ یا شیارها زاویه دار می باشند و وایر مستقیم است؟ در هر دو سیستم زاویه بین شیار براکت و وایر یکسان است. در حالتی که وایر مستقیم است و شیارها زاویه دار می باشند، متخصص ارتودنسی باید با ارزیابی بیمار موقعیت براکت ها را، مد نظر قرار دهد. شیب شیارهای براکت روی تاج دندان ها یا زاویه ای که بر اثر موقعیت متفاوت دندان ها در ناهنجاری های مختلف بدون توجه به موقعیت دندان ها به وجود می آید، باید مورد ملاحظه واقع گردد.
در هر دو سیستم یک زاویه تشکیل می شود، بنابراین در هر دو روش، یک سیستم نیرو ایجاد می گردد. متخصص ارتودنسی باید بدون توجه به اندازه شیار و یا فاصله بین براکت ها سیستم نیرو را، بشناسد و در نظر داشته باشد که روابط بدون تغییر باقی خواهد ماند. روابط زاویه ای زیادی وجود دارد که در مقالات به طور دقیق بحث گردیده است. ملاحظاتی که در این بخش عنوان می شود برای متخصص ارتودنسی بیشتر جنبه کلینیکی دارد، که به موجب آن، این اصول در روش های قابل قبول به کار برده می شود. برای رسیدن به این هدف متخصص ارتودنسی باید شرایط خاصی را ، بپذیرد.
از نقطه نظر علمی هر دو سیستم، به عنوان ایده آل هستند. دستگاه هایی که در درمان های ارتودنسی به کار برده می شوند، از این اصول پیروی می کنند. به طور کلی خیلی از متخصصین ارتودنسی در به کار بردن این اصول در درمان های روزمره ناتوان هستند و دانش کافی ندارند. بنابراین واقعیت این است که درمان ایده آل را، به حد قابل قبولی با استفاده از مکانیک های به کاربرده شده به انجام رسانید. به علت اینکه متخصصین ارتودنسی با انواع متفاوتی از مال اکلوژن ها سر و کار دارند و دستگاه های ارتودنسی می تواند قسمتی از دندان ها یا تمام آنها را، در برگیرد، پیشنهاد می شود که روابط زاویه ای بین وایر و براکت با وسایل داخل دهانی مثل پلایر tweed loop ایجاد شود، این فعال کردن به طور دقیق در مطالب بعدی بحث خواهد شد.
دانلود کامل فصل 13 کتاب اصول بیومکانیک ناندا در دستگاه های ارتودنسی با عنوان ملاحظات کلینیکی خارج کردن دندان ها در درمان های ارتودنسی