اسکلتی: نیم رخ اسکلتی کلاس II و محدب ناشی از مندیبل رتروگناتیک
دندانی: (1) مال اکلوژن کلاس II، division 1 (رابطه ی end-on در سمت راست و رابطه ی full-cusp در سمت چپ)؛ (2) دیسکرپانسی قاعده ی دندانی کلاس II شدید؛ (3) ثنایاهای پروتروزیو در فک بالا و پایین؛ (4) اورجت 7 میلیمتری
بعد عمودی:
اسکلتی: ارتفاع راموس اندکی کوتاه است، یک سوم های عمودی طبیعی
دندانی: (1) %40 اوربایت؛ (2) interlabial gap 3 میلیمتری در حالت استراحت، %20 نمایش دندانها در حالت استراحت، %90 نمایش دندانها در حالت لبخند؛ (3) قوس اسپی پایین اندکی تشدید شده است
بعد transverse:
اسکلتی: ابعاد عرضی اسکلتی نرمال
دندانی: (1) انحراف 0.5 میلیمتری میدلاین ماگزیلا به راست در ارتباط با میدلاین مندیبل؛ انطباق میدلاین مندیبل با میدلاین صورت.
Alignment:
قوس ماگزیلا: کروادینگ متوسط (5 میلیمتری)
قوس مندیبل: کراودینگ خفیف (3 میلیمتری)
تصویر 2-2 بیمار شماره ی 1. رادیوگراف پانورامیک؛ مولرهای سوم در حال رویش، مولر سوم سمت چپ پایین دارای تمایل مزیالی بوده و قسمت دیستال مولر سوم سمت راست پایین نسبتاً نهفته است.
دندانهای مولر: (1) حفظ موقعیت مولرهای ماگزیلا با استفاده از حداکثر انکورج؛ (2) حفظ موقعیت مولرهای مندیبل
بعد عمودی:
دندانهای ثنایا: (1) حفظ موقعیت ثنایاهای ماگزیلا؛ (2) حفظ موقعیت ثنایاهای مندیبل
دندانهای مولر: (1) حفظ موقعیت مولرهای ماگزیلا؛ (2) اکستروژن اندک مولرهای مندیبل به منظور level کردن قوس اسپی فک پایین
عرض قوس/transverse: حفظ ابعاد عرضی
میدلاین: تصحیح alignment دندانهای ثنایای ماگزیلا به نحوی که در انطباق با میدلاین های دیگر قرار گیرند
پلان اکلوزال: حفظ پلان اکلوزال طبیعی
بافت نرم: کاهش تحدب
طرح درمان کلی (جدول 5-2)
کشیدن دندانهای supernumerary، مولرهای سوم و پرمولرهای اول ماگزیلا
حداکثر انکورج مستقیم در قوس ماگزیلا با استفاده از مینی ایمپلنت های اینفرا-زایگوماتیک به منظور اینتروژن و رترکشن دندانهای ثنایای ماگزیلا
اتمام درمان با رابطه ی مولری کلاس II و رابطه ی کانینی کلاس I در هر دو سمت
پیشرفت درمان
بیمار طی درمان در بهداشت دهان و کاربرد دستگاه ها همکاری کرد و هیچ عارضه ای در مینی ایمپلنت های دندان نداشت. بیمار با استفاده از براکت های Carriere با slot 0.028×0.022 اینچی MBT (Ortho Organizers Inc., Carlsbad, CA.) درمان شد. پس از alignment، یک سیم استنلس استیل 0.025×0.019 اینچی در قوس ماگزیلا قرار داده شد که قلاب هایی بین ثنایاهای لترال و دندانهای کانین به آن لحیم شده بودند. دو مینی ایمپلنت اینفرا-زایگوماتیک 9×2 میلیمتری (LOMAS, Mondeal Ortho, Mühlheim, Germany) قرار داده شده و با closed coil springs نیکل تیتانیومی 200 گرمی به قلابهای لحیم شده متصل شدند تا دندانهای قدامی ماگزیلا را به صورت گروهی (en masse) retract نمایند (تصویر 6-2). رابطه ی کانینی کلاس I طی 8 ماه حاصل شد و فضای باقی مانده نیز طی 4 ماه بسته شد. درمان ارتودنسی بیمار با رابطه ی مولری کلاس II و رابطه ی کانینی کلاس I خاتمه یافت و برای نگهداری نتایج درمان از یک wrap-around retainer برای فک بالا و یک fixed lingual retainer در فک پایین استفاده شد (تصویر 7-2).
تصویر 4-2 بیمار شماره ی 1. اکلوزوگرام. Tracing پیش از درمان (خاکستری) و هدف نهایی (سفید).
تصویر 5-2 بیمار شماره ی 1. Visualized treatment objective (VTO) با استفاده از نرم افزار Dolphin (Chatsworth, CA). با استفاده از tracing پیش از درمان (سیاه) و VTO بیمار (آبی) سوپرایمپوز شده است.
تصویر 6-2 بیمار شماره ی 1. تصاویر داخل دهانی حین درمان، پس از قرار دادن مینی ایمپلنت های اینفرا-زایگوماتیک و closed coil spring های نیکل تیتانیومی 200 گرمی بر روی قلاب ها به منظور آغاز رترکشن en masse و اینتروژن. نماهای (A) باکال سمت راست، (B) فرونتال و (C) باکال سمت چپ.
تصویر 7-2 بیمار شماره ی 1. رکوردهای نهایی بیمار. A، نمای فرونتال خارج دهانی. B، نمای لبخند خارج دهانی. C، نمای لترال خارج دهانی. D، نمای داخل دهانی از قسمت باکال سمت راست نشان دهنده ی رابطه ی مولری کلاس II ، رابطه ی کانینی کلاس I و روابط ایده آل دندانهای ثنایا است. E، نمای فرونتال داخل دهانی نشان دهنده ی اوربایت بهبود یافته و بهبود کلی زیبایی بیمار است. F، نمای داخل دهانی از قسمت باکال سمت چپ. نماهای اکلوزال (G) ماگزیلا و (H) مندیبل.
پروفسور جمیلیان، متخصص ارتودنسی دارای فلوشیپ تخصصی جراحی ارتودنسی و ناهنجاری های فک و صورت و استاد تمام بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، دارای بورد تخصصی ایران و اروپا و عضو انجمن ارتودنتیست های ایران و آمریکا و اروپا هستند.