نقش ایمپلنت در ارتودنسی

در برخی مواقع پر کردن فاصله بین دندان ها با ارتودنسی امکانپذیر نیست. این گروه از بیماران معمولا یک یا چند دندان از دست رفته دارند. بنابراین متخصص ارتودنسی پس از تنظیم فواصل بین دندانی از ایمپلنت دندانی برای پر کردن این فواصل و جایگزین کردن دندان از دست رفته کمک  می گیرد. دقت کنید که ابتدا فواصل بین دندان ها با ارتودنسی تنظیم می شود و سپس ایمپلنت کاشته می شود. اگر این روال به نوبت و به درستی رعایت نشود ریسک عدم موفقیت ایمپلنت بالا می رود. همچنین نظم دندانی که بعد از کاشت ایمپلنت دندانی انتظار می رود حاصل نخواهد شد.

مزیت استفاده از ایمپلنت در درمان ارتودنسی

همانطور که اشاره شد کاشت دندان با ایمپلنت برای افرادی توصیه می شود که یک یا چند دندان از دست رفته دارند. اگر دندان های نامنظمی دارید و علاوه بر آن جای خالی دندان های از دسته را نمی توان با ارتودنسی پر کرد کاشت ایمپلنت دندان مشکل شما را کاملا رفع خواهد کرد. علاوه بر این از بیمار از مزایای زیر نیز بهره مند خواهد شد:

• زیبایی و دوام دندان ها
• عدم بازگشت درمان ارتودنسی
• کمک به حفظ بهداشت و سلامت دهان و دندان ها
• عدم جا به جایی و یا آسیب به دندان های مجاور

معایب استفاده از ایمپلنت در درمان ارتودنسی

مسلما دندان های مصنوعی و ایمپلنت های دندانی نمی توانند جایگزین تمام و کمال دندان های طبیعی باشند. اما زمانی که دندان طبیعی خود را از دست می دهید برای حفظ سلامت لثه ها و دندان های باقی مانده باید به فکر درمان مناسب باشید.  در مواقعی که متخصص ارتودنسی استفاده از ایمپلنت همراه با ارتودنسی را ضروری می داند می توان از معایب زیر چشم پوشی کرد. این موارد شامل:

• هزینه بالای ایمپلنت دندانی
• ایمپلنت های دندانی مادام العمر نمی باشند و پس از مدت زمان مشخصی رنگ آنها تغییر می کند و حتی ممکن است نیاز به تعویض و ترمیم داشته باشند.
• در مواقعی که بیمار بهداشت دهان و دندان را به درستی رعایت نمی کند دچار تحلیل لثه می شود و در نهایت ریشه ایمپلنت ظاهر می شود.
• افرادی که دچار دیابت و ضعف سیستم ایمنی می باشند نتیجه مناسبی از ایمپلنت دندانی نمی گیرند.
• برخی ایمپلنت های نامرغوب دچار شکستگی ناگهانی می شوند که مشکلات متعددی برای بیمار ایجاد می کنند.

کاندیداهای مناسب ارتودنسی همراه با ایمپلنت

به طور معمول بیمارانی که از بدو تولد یک یا چند دندان غایب دارند کاندید  مناسبی برای درمان ایمپلنت و ارتودنسی می باشند. برای مثال بیماران شکاف کام و لب از همان بدو تولد یک یا چند دندان غائب دارند.  این بیماران بعد از طی چند مرحله درمان شکاف کام و لب به متخصص ارتودنسی مراجعه می کنند. ارتودنتیست نیز بعد از مرتب کردن دندان ها با کاشت ایمپلنت دندانی در فضا های خالی دندانی  درمان را  کامل می کند.

برخی دیگر از کاندیدهای درمان ارتودنسی و ایمپلنت افرادی هستند که بر اثر ضربه یا تصادف برای همیشه دندان اصلی خود را از دست داده اند. برای این گروه نیز مراجعه به متخصص ارتودنسی و سپس کاشت دندان با ایمپلنت توصیه می شود. دقت کنید که فاصله های خفیف بین دندانی را می توان تنها با درمان ارتودنسی اصلاح و درمان کرد.

درمان ارتودنسی بدون ایمپلنت

بسته به مهارت متخصص ارتودنسی در برخی مواقع می توان فاصله های دندانی شدید را نیز با ارتودنسی و بدون استفاده از ایمپلنت درمان کرد. در تصویر زیر بیماری را مشاهده می کنید که با وجود ناهنجاری دندان غائب از بدو تولد با درمان ارتودنسی و بدون ایمپلنت به دندان هایی منظم دست یافته است. این بیمار فاقد دو دندان در فک بالا بوده است و با ارتودنسی فاصله بین دندان های او بسته شده است.