روش گرفتن موم بایت ارتودنسی و تریم کست پایین

همانطور که در قسمت آماده سازی قالب های مطالعه در ارتودنسی توضیح داده شد قالب یا کست پایین را پس از آماده سازی قالب دندان های بالا آماده می کنیم. بنابراین ترتیب آماده سازی یک قالب از دندان ها شامل تریم کست بالا سپس گرفتن موم بایت و در نهایت تریم کست پایین می باشد.

در این مرحله نه CR (سر کندیل در قدامی ترین و فوقانی ترین موقعیتش نسبت به گلوئیدفوسا باشد)  را برای بیمار ثبت می کنیم و نه CO (رابطه دندان ها وقتی کندیل در وضعیت CR باشد)  بلکه Habitual Occlusion و یا همان  Maximum Intercuspation را ثبت خواهیم کرد.

در برخی موارد CO و Habitual Occlusion بیمار یکسان است. قبل از گذاشتن موم در دهان بیمار طریقه بستن دهان در موقعیت Habitual Occlusion را با او تمرین کنید. به خصوص در کودکان این مورد مشاهده شده که دهان را کج می بندند. بنابراین مطمئن شوید که بیمار دهان خود را کج نبسته و در اکلوژن عادی قرار دارد.

حالا می توانید موم صورتی را از عرض دو یا سه لایه روی هم برگردانید و به شکل U شکل دهید.  این موم باید از قسمت خلفی دندان مولر اول و حداکثر تا نیمه دندان مولر دوم ادامه یابد. اگر این موم بیش از اندازه بلند باشد با رترومولرید تداخل می کند و ممکن است بیمار دهانش را کج ببندد در این وضعیت اکلوژن عادی بیمار به هم خواهد خورد. عرض مومی که متخصص ارتودنسی آماده می کند حداکثر 1 سانتی متر می باشد. اگر عرض موم بیشتر از 1 سانتی متر باشد با زبان تداخل می کند و باز هم هنگام بستن دهان، بیمار فک را کج می بندد.

حالا مومی که آماده کرده اید را روی دندان های فک بالا قرار دهید. موم را به حدی فشار دهید که در جای خود تثبیت شود. طوری موم را فشار دهید که نه خیلی سفت باشد که فک بیمار منحرف شود و نه خیلی شل که در جای خود بلغزد.

بعد از خارج کردن موم از دهان بیمار

بعد از خارج کردن موم آن را با آب سرد شسته و ضدعفونی کنید. زمانی که موم را در نور می گیرید نوک کاسپ ها کاملا شیشه ای به نظر می رسد. گاها نوک دندان کانین بیمار تیز است. اگر نوک دندان کانین موم را سوراخ کرده است مشکلی نیست و نیازی به موم گیری مجدد نمی باشد.

دقت کنید اگر نوک کاسب ها ضخیم باشد و شیشه ای نشده باشد باید یک بار دیگر موم بایت بگیرید. زیرا این ضخامت روی اکلوژن تاثیر می گذارد و اکلوژن عادی بیمار را نشان نخواهد داد.

تریم کست پایین

بعد از اتمام کار موم بایت می توانید آن را روی فک بالا بگذارید و کست فک پایین را روی آن برگردانید. دقت کنید در ناحیه رئرومولرید  اضافات آن را اصلاح و حذف کنید تا تداخلی در اکلوژن صحیح ایجاد نکند.

در مرحله دوم ارتفاع 7 سانتی متری کست را با یک خط کش مشخص کنید و علامت بزنید. نقاطی را که مشخص کرده اید را به هم وصل کنید. حالا می توانید فک پایین را در راستای همان خطی که رسم کرده اید تریم کنید. ارتفاع کست پایین را تا 3.5 سانتی متری اصلاح کنید.

در مرحله سوم موم را روی کست پایین می گذارید و کست فک بالا را روی موم بایت قرار می دهید. حالا بر اساس کست فک بالا تمامی جوانب کست پایین از جمله ضلع های جانبی، پاشنه و پشت کست را تریم کنید.

نکات تریم کست پایین

زاویه ضلع های جانبی در فک بالا 65 درجه است اما در فک پایین 60 درجه است

برای به دست آوردن این زاویه 65 درجه کافی است کست فک پایین را روی تریمر گذاشته و کمی قسمت جلویی اضلاع جانبی آن را جمع کنید. تا حدی که به زاویه 65 درجه برسید. روش دیگر این است که زاویه 65 درجه را در پشت کست رسم کنید و دوضلع جانبی را مطابق با آن تریم و اصلاح کنید.

یک تفاوت دیگر بین دو کست بالا و پایین وجود دارد و آن گرد بودن کانین کست فک پایین است.

لبه های کست را طوری باید بردارید که عمق وستیبول از کناره ها قابل مشاهده باشد. هر دو کست را حباب گیری کنید به طوری که کاملا خامه ای شکل و تمیز شود. خشک شدن کست ها تا یکی دو روز طول خواهد کشید. بعد از آن که کست ها خشک شدند آنها را سمباده بزنید. دقت کنید طی روند سمباده زدن کست زوایای تیز دندان را از بین نبرید. در مرحله آخر به منظور براق و صیقلی کردن کست، پنبه آغشته به آب و صابون را بر روی سطح گج بمالید.